موسیقی قرآن‌: راهبردی اثربخش در کاهش علائم افسردگی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان خوابگاهی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر موسیقی و آوای قرآن‌کریم بر میزان افسردگی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان‌‌ خوابگاهی انجام شد. روش: در قالب یک طرح آزمایشی پیش‌آزمون/ پس‌آزمون/ پیگیری با گروه کنترل، از بین جامعه‌ی دانشجویان خوابگاهی دانشگاه مازندران، بر اساس توزیع نمرات سیاهه‌ی افسردگی بک (BDI) و پرسشنامه خودکارآمدی بندورا، 40 نفر از دانشجویانی که سطح افسردگی آن‌ها بالاتر از متوسط بود، انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش به مدت 20 روز، هر روز به مدت 20 دقیقه (در دو نوبت 10 دقیقه‌ای) به سوره‌های معینی از قرآن کریم (رعد، شمس و مائده) با صدای استاد عبدالباسط و مصطفی ‌اسماعیل گوش دادند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. میزان افسردگی آزمودنی‌های دو گروه پس از پایان 20 روز (پس‌آزمون) و دو ماه بعد از آن (پیگیری) مورد سنجش قرار گرفت. همچنین با اجرای پرسشنامه خودکارآمدی، تاثیر موسیقی و آوای قرآن‌کریم نیز مورد پیمایش قرارگرفت. یافته‌ها: نتایج تحلیل‌کوواریانس با افزایش خودکارآمدی تحصیلی کاهش معناداری را در نمره‌های افسردگی گروه آزمایش در پس‌آزمون نشان داد. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که اثربخشی موسیقی قرآن کریم تا مرحله‌ی پیگیری استمرار داشته است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر از اهمیت کاهش افسردگی و افزایش خودکارآمدی تحصیلی از طریق رجوع به قرآن و موسیقی آن حمایت می‌کند.