نتایج اولیه لنزهای داخل چشمی متصل به عنبیه (Iris-claw) در اصلاح نزدیک‌بینی متوسط تا شدید

چکیده هدف: تعیین قابلیت پیش‌بینی، کارآمدی و بی‌زیانی لنزهای داخل چشمی متصل به عنبیه (iris-claw) آرتیزان در اصلاح نزدیک­بینی متوسط تا شدید. روش پژوهش: طی یک مطالعه آینده­نگر، لنز فاکیک آرتیزان نوع متصل به عنبیه (iris-claw) مدل 204 و 206 در 35 چشم از 21 بیمار با نزدیک­بینی 0/5- تا 5/26- دیوپتر و میانگین سنی 6/31 سال (18 تا 43) کار گذاشته شد. معاینات بعد از عمل در روزهای اول، سوم و هفتم (همه بیماران) و ماه‌های اول (28 چشم)، سوم (29 چشم) و ششم (32 چشم) انجام شد. علاوه بر معاینات معمول چشم­پزشکی، شمارش یاخته‌های آندوتلیوم، پاکی­متری و توپوگرافی نیز انجام شد. یافته­ها: معادل کروی (SE) قبل از عمل 90/4±71/15- دیوپتر بود که یک ماه بعد از عمل به 94/0±65/0- دیوپتر، سه ماه بعد از عمل به 10/1±58/0- دیوپتر و شش ماه بعد از عمل به 89/0±56/0- دیوپتر رسید. در ماه ششم، 15 چشم (9/46 درصد) دارای دید اصلاح‌نشده 40/20 یا بهتر و 23 چشم (9/71 درصد) دارای SE در محدوده 1± دیوپتر داشتند. افت دید اصلاح‌شده به میزان دو خط در دو چشم و به میزان یک خط در دو چشم دیگر مشاهده گردید. در 21 چشم (6/65 درصد) بهبود یک تا سه خط در دید اصلاح‌شده روی داد. میانگین شمارش یاخته‌های آندوتلیوم از 2889 یاخته در سانتی‌متر مربع قبل از عمل به 2823 یاخته در سانتی‌متر مربع در ماه ششم بعد از عمل رسید (002/0 P=). تغییر قابل ملاحظه­ای در پاکی­متری قرنیه دیده نشد. طی 5/1 ماه اول بعد از عمل، 4 چشم دچار واکنش استریل اتاق قدامی شدند که به درمان با کورتیکواسترویید پاسخ دادند. هیچ موردی از گلوکوم زاویه‌بسته و یا افزایش فشار داخل چشمی مشاهده نشد. نتیجه­گیری: استفاده از لنزهای داخل چشمی آرتیزان از نوع متصل به عنبیه برای اصلاح نزدیک­بینی، روش موثری است و نتایج آن قابل پیش‌بینی می‌باشند. تاثیر آن بر روی آندوتلیوم قرنیه باید مورد توجه باشد و انجام مطالعات بیش‌تر پیشنهاد می­گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1383؛ سال 10، شماره 1: 21-15.