نقد و بررسی استبدادستیزی اسطوره‌ای در شعر شاعران عراقی معاصر؛ سیاب و بیاتی

از آنجا که اسطوره­های باستانی با ظهورشان در شعر معاصر، جنبه­ای جامعه شناختی به ادبیات داده­اند؛ لذا خفقان سیاسی حاکم بر عراق، موجب شد تا اسطوره در شعر سیاب و بیاتی، از بسامد بالایی برخوردار باشد، چراکه آنان در سروده­هایشان با زدن نقاب اسطوره­های مختلف و دادن مضمون­های جدید به آن‌ها، در پی آن بودند تا به صورت رمزی و سمبلیک، ایده­ها و آرمان‌های خویش را ابراز نمایند و با آشنایی زدایی از چهره آنان، تجربه­های معاصر خود را بر آنان حمل نمایند. در واقع این اسطوره­ها به شکل‌های گوناگون، آرزوها و انگیزه­های آنان را نمودار می­سازند. از آنجا که این دو شاعر وطن خواه، همواره از وضعیت نابسامان سیاسی و ظلم و جوری که بر مردمشان روا می­شد، می­نالیدند لذا شخصیت­های اسطوره­ای آنان، همگی دردی مشترک داشته و خواهان آزادی سیاسی و برقراری عدالت اجتماعی هستند. این پژوهش، تلاش نموده تا با مقایسه کارکرد استبداد ستیزی اسطوره­ای در شعر سیاب و بیاتی، میزان موفقیت آنان را در بوته نقد و داوری عقل، قرار دهد.