نقش اضطراب در بروز یووییت قدامی ایدیوپاتیک

چکیده هدف: ارزیابی نقش اضطراب در بروز یووییت قدامی حاد ایدیوپاتیک. روش پژوهش: در این مطالعه مورد ـ شاهدی، سه گروه شامل 30 بیمار مبتلا به یووییت قدامی، 30 بیمار مبتلا به کونژنکتیویت و 30 فرد سالم به عنوان گروه شاهد، با استفاده از مصاحبه بالینی ساختارمند و آزمون اضطراب زونگ (Zung) از نظر وضعیت اضطراب مورد بررسی قرار گرفتند. از آزمون‌های t و مربع‌کای در تحلیل آماری استفاده شد. یافته‌‌ها: میانگین اضطراب در مبتلایان به یووییت قدامی 5/37، در مبتلایان به کونژنکتیویت 5/33 و در گروه شاهد 5/33 بود که در مبتلایان به یووییت قدامی در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنی‌داری بالاتر بود. در 23 درصد از مبتلایان به یووییت و 7 درصد از مبتلایان به کونژنکتیویت، اضطراب بسیار شدید و در 17 درصد از افراد گروه شاهد، اضطراب شدید وجود داشت. هم‌چنین 77 درصد از مبتلایان به یووییت،70 درصد از مبتلایان به کونژنکتیویت و 83 درصد از افراد گروه شاهد متاهل بودند و درصد مردان در این سه گروه به ترتیب 60 درصد، 53 درصد و 57 درصد بود. میانگین سنی مبتلایان به یووییت 6/42 سال، مبتلایان به کونژنکتیویت 6/33 سال و گروه شاهد 1/31 سال بود که تفاوت بین میانگین سنی گروه‌ها معنی‌دار بود (09/3 =F، 01/0 P<). نتیجه‌گیری: یافته‌های ما نیز موید این نظریه‌اند که اضطراب می‌تواند در بروز یووییت قدامی حاد ایدیوپاتیک موثر باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1385؛ دوره 11، شماره 3: 317-313.