نقش زنان روستایی در ایجاد کسب‌وکار سبز (مطالعه موردی دو روستای قلعه قافه بالا و کفش محله استان گلستان) اسماعیل عالی‌زاد ، سارا بهرامی.

چکیده در دهه‌های اخیر برخی از روستاهای ایران به دلیل مهاجرت مردان بافت زنانه پیدا کرده‌اند. مهاجرت مردان از روستاها به کلان‌شهرها عمدتاً به دلایل اقتصادی متعددی ازجمله فقدان شغل مناسب در روستا، درآمدهای پایین، بیکاری‌های فصلی، کوچک بودن زمین‌های مورد بهره‌برداری و غیره همواره رو به افزایش بوده است. در این رابطه، نقش سیاست‌گذاری‌های اجتماعی مقتضی با این شرایط در ایجاد اشتغال و حمایت از تولیدکنندگان کلیدی در روستاها حائز اهمیت می‌گردد. در این پژوهش به بررسی نقش زنان در برخی از روستاهای استان گلستان از جمله روستای قلعه قافه بالا و کفش محله پرداخته‌ شده که توانسته‌اند با استفاده از ارتقای قابلیت‌های انسانی، شناسایی منابع جغرافیایی و زیست‌محیطی و به‌کارگیری دانش بومی موجود در روستا به ایجاد کسب‌وکار سبز و معیشت پایدار دست یابند. در این پژوهش با اتکاء به رهیافت نظری آمارتیا سن و مفهوم قابلیت انسانی به راه‌حل‌های کاهش فقر و بیکاری در روستاهای موردمطالعه پرداخته‌ شده است. همچنین این پژوهش از روش مطالعه موردی با تکنیک‌های مشاهده مشارکتی و مصاحبه عمیق بهره‌مند شده است. نتایج پژوهش نشانگر آن است که زنان این روستاها پس از سپری کردن مراحل توانمندسازی و با ایجاد گروه، توسعه مشارکت اجتماعی، افزودن ظرفیت عاملیت تغییر، تولید صنایع‌دستی، ایجاد صندوق‌های خُرد روستایی و تغییر الگوی کشت توانسته‌اند نقش مهمی در کاهش فقر و بیکاری و بازگشت مردان به روستا ایفا کنند. واژه‌های کلیدی: کسب‌وکار سبز، فقر و بیکاری، رویکرد قابلیت انسانی، زنان روستایی، مشارکت، سیاست‌گذاری اجتماعی