نقش سبک رهبری تحول‏آفرین و مبادله‏ای مدیران بر عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم

در عصر رقابت جهانی، ارزیابی عملکرد برای بقای سازمان‏ها ضروری است. در این میان سبک رهبری نقش مهمی دارد و دلیل اصلی برای ارزیابی عملکرد سازمانی، افزایش اثربخشی کلی سازمان است.هدف این پژوهش، بررسی رابطه سبک رهبری تحول‏آفرین و مبادله‏ای با عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم بود.پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده‏ها از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه قم به تعداد 440 نفر بودند که حجم نمونه به‏وسیله جدول مورگان، کرجسی و کهن به تعداد 203 برآورد شد که به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه‏های رهبری چندعاملی (MLQ) بس و آولیو (2000) و عملکرد سازمانی (Achieve) هرسی و گلداسمیت (1980) بود که روایی ابزارها با روش تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن‏ها با ضریب آلفای کرونباخ (همسانی درونی) بررسی شدند. نتایج نشان داد که سبک رهبری تحول‏آفرین (05/0p <، 31/0=r) و مبادله‏ای (05/0p <، 17/0r =) با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معناداری داشتند. همچنین نتایج رگرسیون هم‏زمان نشان داد که سبک رهبری قادر است حدود 51 درصد از تغییرات عملکرد سازمانی را تبیین و پیش‏بینی کند (134/0Adj=، 512/0R2 =، 716/0r =) که بالاترین آن مربوط به رهبری تحول‏آفرین با ضریب بتای 36/0 (36/0=β) بود.سبک‏های رهبری با عملکرد سازمانی رابطه معنادار داشتند و بر عملکرد سازمانی مؤثرند. با توجه به دیدگاه کارکنان دانشگاه قم به نقش مؤثر سبک رهبری تحول‏آفرین مدیران در افزایش عملکرد سازمانی، به مسئولان دانشگاه توصیه می‏شود این سبک رهبری را به‏مثابۀ سبک رایج و غالب در مأموریت‏های خود به‏کارگیرند و باعث افزایش عملکرد سازمان خود در دنیای متغیر و رقابتی امروزی شوند.