نقش سطوح سخت در منظره‌پردازی باغ‌مزارهای ایرانی هند

به سطوحی که از عناصر سخت طبیعی و مصنوع چون سنگ، آجر و خاک غیر زراعی ایجاد شده است، «منظر سخت» گفته می‌شود. در الگوی باغ ایرانی سطوح سخت و نرم به شکلی مشخص از یکدیگر تفکیک شده و در عرصه‌های متمایز قابل رؤیت است. اگرچه باغ‌های ساخته‌شده در دوره سلاطین گورکانی هندوستان به لحاظ الگوی طراحی، عناصر و ارکان از شیوه‌ی باغسازی ایرانی تبعیت کرده‌اند و می‌توان آنها را گونه‌ای از باغ‌های ایرانی نام نهاد، اما دارای تفاوت‌هایی با نمونه‌های اصلی هستند که برخی از این تفاوت‌ها را می‌توان با حضور در فضای باغ درک کرد. تفاوت منظر سخت یکی از این اتفاقات است. در باغ‌های هندی با الگوی ایرانی، سطوح سخت و کف‌سازی در مقایسه با نمونه ایرانی آن از گستردگی بیشتری برخوردار بوده و منظره‌پردازی باغ را به نحو بارز و قابل ادراک تحت تأثیر خود قرار داده است. این پژوهش در تلاش است با بررسی عناصر و ویژگی‌های طراحی محیط باغ و بررسی نمونه‌های هندی تفاوت کیفیت منظر سخت را به چالش بکشد. بر این اساس مشخص می‌شود گستردگی سطوح سخت و نظم هندسی آنها براساس خطوط راست و زوایای متعامد با نبود پوشش گیاهی متراکم، باعث‌شده باغ هندی منتظم‌تر از باغ ایرانی ادراک ‌شود و منظر سخت آن جلوه‌ای مضاعف پیدا کند. در جهت اثبات این امر عناصر منظر سخت و کیفیت‌های حاصل از شیوه بکار گیری آنها در طراحی باغ هندی مورد مطالعه می‌گیرند تا تأثیر بصری و ادراکی تغییر تناسب میان منظر سخت و نرم باغ در نظر بیننده مشخص شود.