نقش میانجی هوش سازمانی در رابطه بین کیفیت فن‌آوری اطلاعات و عملکرد شغلی کارکنان

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین کیفیت فن‎آوری اطلاعات و عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی‌گری هوش سازمانی در سازمان صنعت، معدن و تجارت خراسان شمالی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. پژوهش از نظر هدف نیز کاربردی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان سازمان صنعت معدن و تجارت خراسان شمالی به تعداد 178 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی بر حسب جنسیت، تعداد 121 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزارگردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه استاندارد کیفیت فن‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه استاندارد عملکرد شغلی کارکنان پاترسون و پرسش‌نامه استاندارد هوش سازمانی آلبرشت بود. بعد از تأیید روایی پرسش‌نامه‌ها، ضریب پایایی هر یک از پرسش‌نامه‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/96، 0/86 و 0/89 به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با کمک نرم‌افزارهای 22 SPSS و 8 Lisrel در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که بین کیفیت فن‎آوری اطلاعات و عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی‌گری هوش سازمانی رابطه معنادار وجود دارد. هم‌چنین، با توجه به آزمون مدل معادلات ساختاری، هوش سازمانی در تأثیرگذاری فن‎آوری اطلاعات بر عملکرد شغلی دارای نقش میانجی بوده و از سوی دیگر، بین کیفیت فن‎آوری اطلاعات و عملکرد شغلی کارکنان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.