نقش هوش هیجانی و خودکارآمدی در پیش بینی سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

زمینه و هدف: سلامت روانی یکی از مسائل مطرح در دنیای امروز است. مولفه‌های هوش هیجانی به طور مستقیم بهداشت روانی انسان را تحت تاثیر قرار می دهند. ادراکات فرد از خودکارآمدی نیز بر سلامت روان وی مؤثّر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش هیجانی و خودکارآمدی به عنوان پیش بینی کننده‌های سلامت روان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش با روش مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه بیرجند می‌باشد، که در سال تحصیلی 1393-1392 مشغول به تحصیل بودند. با توجّه حجم جامعه (250 نفر) و براساس فرمول کوکران، تعداد 150 دانشجو شامل 95 زن و 55 مرد، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌‌ها با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی شاته و همکاران، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ جمع آوری و با روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و ضریب رگرسیون چند متغیّری در نرم افزار spss22 تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی با سلامت روان (001/0p