نقش هویت و انگیزش مبتنی بر هدف در پیش بینی اهتمام ذهنی برای یادگیری در دانش‌آموزان

زمینه و هدف: یادگیری از جمله توانایی های بسیار مهم سیستم عصبی محسوب می‌شود که بدون آن زندگی فرد مختل می شود در واقع فرآیند یادگیری به ارگانیسم کمک می کند تا خود را با محیط در حال تغییر سازگار کند. بنابراین فهم مکانیسم های دخیل در یادگیری و عوامل اثر گذار بر آن از مسایلی است که ذهن بسیاری از روانشناسان و متخصصین علوم اعصاب را به خود مشغول داشته است.هویت، توان اثرگذاری بر بسیاری از عملکردهای فرد را دارد در حالی که نقش آن در یادگیری کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، از آن جا که انگیزش یکی از مهم ترین عوامل اثر گذار بر یادگیری است می تواند تحول هویت را با یادگیری مرتبط سازد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع طرح های غیر آزمایشی و به طور دقیق تر طرح همبستگی است که با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر رابطه متغیرها را مورد بررسی قرار داده است. . تحلیل مسیر در واقع گسترش روش های رگرسیون و در حقیقت کاربرد رگرسیون چند متغیری درارتباط با تدوین مدل های علّی استنمونه پژوهش تعداد 1072 نفر از دانش آموزان دختر پایه ی دوم دبیرستان شاغل به تحصیل در دبیرستان های شهرهای سبزوار و نیشابور هستند که با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور ارزیابی متغیرهای پژوهش از مقیاس های سبک هویت برزنسکی (ISI-3) و اهداف پیشرفت میگلی و همکاران (PALS) و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (MSLQ) استفاده شد. روایی و اعتبار مقیاس ها به وسیله تحلیل عاملی تاییدی و اعتبار مرکب بررسی شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: سبک های هویت بر اهتمام ذهنی هم اثر مستقیم و هم اثر غیر مستقیم دارد، هر دو اثر در سطح 01/0 معنادار هستند. اثر غیر مستقیم آن از طریق نقش واسطه گری انگیزش اعمال می شود. مدل برازش شده توانسته است 36% اهتمام ذهنی را پیش بینی کند. نتیجه گیری: برای بهبود یادگیری می توان اهتمام ذهنی (کوشش های ذهنی) را به واسطه متغیرهای شناختی و انگیزشی هدفمند کرد.