نهاد دولت در خاورمیانه عربی پس‌از حوادث 2011

به‌رغم انتظارات موجود برای گذار رژیم­های اقتدارگرای جهان عرب به دموکراسی و ظهور دولت­های قوی در پرتو ناآرامی­های سال 2011 نتیجه حاصل از موج اعتراضات پس از گذشت هشت سال چیزی جز شکل­گیری دولت­های ناتوان در جمهوری‌های عربی و تثبیت نظام در پادشاهی­های نفتی نبوده است. از یک سو، شکل­گیری دولت­های ورشکسته در سوریه و یمن نظم منطقه­ ای خاورمیانه را در آستانه فروپاشی قرار داده است؛ و از سویی دیگر، استفاده دولت­های سعودی و بحرین از سرکوب برای فرو نشاندن اعتراضات نشان دارد که رابطه ارگانیکی بین نظام­های حاکم و جامعه مربوطه وجود ندارد. در این ارتباط، دولت­ها نه تنها متضمن اقتدار مرکزی در محیط داخلی می­باشند بلکه بازیگر اصلی در محیط فراملی به حساب می­آیند. با توجه به اهمیت جایگاه نهاد دولت در حفظ نظم داخلی و برقراری موازنه قدرت در محیط­ خارجی افزایش آگاهی پیرامون رابطه ناآرامی­عربی و نهاد دولت موجب شناخت بیشتر تحولات منطقه­ای خواهد شد. سوال اصلی پژوهش حاضر آن است که ناآرامی‏های عربی چه تاثیری بر نهاد دولت در کشورهای درگیر داشته است؟ نوشتار حاضر با فرض تاثیر دوگانه تضعیفی ـ تقویتی ناشی از ناآرامی­های مورد بر نهاد دولت در جهان عرب قصد دارد سوال مذکور را با استفاده از نظریه جامعه­شناسی تاریخی روابط بین­الملل و در چهارچوب چشم­اندازهای سیاسی و اقتصادی  موجود مورد بررسی قرار دهد.