همبستگی بین سلامت عمومی با امید به زندگی و کیفیت زندگی در بیماران دچار سرطان خون

زمینه و هدف: سرطان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بیماری‌های قرن حاضر و دومین علت مرگ‌ومیر مطرح است. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین سلامت عمومی و امید به زندگی با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان خون انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه  به روش توصیفی - همبستگی بر روی 100 بیمار مبتلا به سرطان خون شهر زاهدان، در سال 1394 به روش نمونه‌گیری آسان انجام شد. برگه مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی، امید به زندگی و کیفیت زندگی توسط بیماران تکمیل گردید. داده‌‌ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون گام‌به‌گام تحلیل شدند. یافته‌ها: از میان ابعاد سلامت عمومی؛ ابعاد علائم جسمانی و اختلال در عملکرد اجتماعی با امید به زندگی بیماران دچار سرطان خون، رابطه منفی و معنی‌داری داشتند ( 01/0>p). همچنین ابعاد علائم جسمانی، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی با کیفیت زندگی این بیماران، رابطه منفی و معنی‌داری داشت ( 01/0>p). بُعد علائم جسمانی (به میزان 9/17%) و بُعد اختلال در عملکرد اجتماعی (به میزان 2/5%) توانست واریانس امید به زندگی بیماران دچار سرطان خون را پیش‌بینی کند ( 01/0>p). در این میان، بُعد علائم جسمانی، بیشترین نقش را در پیش‌بینی امید به زندگی داشت (01/0>p). همچنین بُعد علائم جسمانی (به میزان 3/20%) و بُعد اختلال در عملکرد اجتماعی (به میزان 3/3%) توانست واریانس کیفیت به زندگی بیماران دچار سرطان خون را پیش‌بینی کند (01/0>p). در این میان، بُعد علائم جسمانی، بیشترین نقش را در پیش‌بینی کیفیت به زندگی داشت (01/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتقای سطح سلامت عمومی می‌تواند امید به زندگی و کیفیت زندگی را در بیماران دچار سرطان افزایش ‌دهد.