واکنش تعدادی ازغلات دانه ریز نسبت به یک جدایه ایرانی عامل بیماری پاخوره گندم

  واکنش تعدادی از غلات دانه ریز نظیر گندم، جو، تریتیکاله، چاودار ویولاف اهلی نسبت به جدایه ایرانی(F-103) عامل بیماری پاخوره گندم Gaeumannomyces graminis var. tritici در شرایط اتاقک رشد و گلخانه بررسی شد. واکنش این گیاهان پس از مایه‌زنی مصنوعی درشرایط اتاقک رشد در مرحله گیاهچه پس از 21 روز و در شرایط گلخانه در مراحل مختلف پنجه زنی، گل دهی ، شیری شدن و رسیدگی کامل دانه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور میزان آلودگی ریشه و طوقه ، کاهش ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی و وزن دانه اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این بررسی بیانگر اختلافات معنی دار بین تیمارها در شاخص های اندازه گیری شده بود. گندم بیشترین حساسیت را نشان داد ولی جو وتریتیکاله دارای حساسیت متوسط بودند . واکنش تریتیکاله در مراحل گیاهچه در اتاقک رشد و گلخانه به گندم شباهت بیشتری داشت تا به چاودار، ولی در مرحله گل دهی حساسیت این گیاه از جو کمتر و مابین گندم و چاودار بود. بیماری پاخوره گندم باعث کاهش معنی دار در ارتفاع بوته ، وزن خشک اندام هوایی و وزن دانه و افزایش طول طوقه سیاه شده در گیاهان گندم، جو و تریتیکاله شد. چاودار دارای مقاومت نسبی بود و میزان کاهش وزن دانه آن جزئی بود. واکنش یولاف اهلی نسبت به قارچ مذکور مقاوم ارزیابی شد.