واکنش متابولیسمی گاوهای شیری به تزریق زایلازین هنگام دست‌کاری متابولیت‌های خونی

زمینه مطالعاتی: زایلازین به‌عنوان داروی بی‌هوشی و مسکن در جراحی به‎طور وسیعی در انسان و دام مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف: مطالعه حاضر به‎منظور بررسی تأثیر تزریق زایلازین بر متابولیسم گاو شیری هنگام تغییر برخی از متابولیت‌های خونی بود. روش‌ کار: در این مطالعه از تعداد 24 رأس گاو هلشتاین با شکم زایش 1/0 ± 5/3 و 3/0 ± 28 (Mean ± SD) هفته شیردهی استفاده شد. تیمارها شامل تزریق انسولین (6 n= ؛ HypoG)، انسولین و گلوکز (5 n= ؛ EuG)، بتاهیدروکسی‌بوتیرات (5n= ؛ HyperB) و محلول نمکی 9/0% (8 n= ؛ Control) بوده که به مدت 56 ساعت انجام پذیرفت. در ساعت چهل و هفتم آزمایش، زایلازین (16 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن) تزریق گردید. نمونه خونی قبل از تزریق (ساعت صفر) و یک ساعت بعد از تزریق زایلازین گرفتهشد. تفاوت تغییر متابولیت‎ها با استفاده از رویه GLM و تفاوت بین غلظت متابولیت‎ها و هورمون‎ها قبل و بعد از تزریق زایلازین در داخل هر یک از گروه‎ها و بین تیمارهای مختلف با استفاده از رویه Mixed نرم‎افزار آماری SAS ارزیابی آماری گردید. داده‌ها به‌صورت Mean ± SEM بیان گردید. نتایج: زایلازین سبب افزایش غلظت گلوکز خون در گروه کنترل وHyperB گردید. در همه گروه‎ها به استثنای HypoG غلظت اسیدهای چرب کاهش یافت. غلظت بتاهیدروکسی‌بوتیرات و هورمون‌های انسولین و گلوکاگون تغییری نکرد ولی در گروه HypoG افزایش غلظت انسولین مشاهده شد. کاهش غلظت هورمون کورتیزول در همه گروه ها به استثنای HypoG مشاهده شد. نتیجه‌گیری نهایی: تأثیر زایلازین در زمان تغییر متابولیت‎ها متفاوت می‎باشد. عدم تغییر غلظت گلوکز در گروه‎هایی که انسولین دریافت کرده بودند ناشی از اثر ممانعت کنندگی انسولین بر افزایش غلظت گلوکز بود. با توجه به افزایش غلظت گلوکز در دو گروه از دام‌ها بدون تغییر در هورمون‌های انسولین و گلوکاگون، استنباط می‎شود که علاوه بر تنظیمات هورمونی مکانیسم‌های دیگری نیز در تنظیم گلوکز دخالت دارند.