ویژگی وعده های الهی در قرآن و روایات

وعده‌الهی، موضوعی پر بسامد در قرآن مجید و سنت معصومان(ع) است. در گونه‌شناسی وعده‌ها، می‌توان آنها را به وعده‌های مربوط به پیامبران(ع)، عموم مؤمنان و خواص آنها تقسیم کرد. با توجه به رابطه‌علّی میان بینش‌ها و کنش‌ها، اطلاع از ویژگی وعده‌ها به عنوان مجموعه‌ای از بینش‌ها در تقویت دینداری مؤثر است. علاوه بر ویژگی و نتایج خاص وعده‌ها در حوزه‌های معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی، انسان شناسی و روش شناختی، یک ساختار منسجم و هدف واحد، در دستاورد‌ها دنبال می‌کند. برای رسیدن به این امر، ابتدا مطلق آیاتی که وعده‌الهی را بیان کرده‌اند، استخراج و طبقه‌بندی شده، سپس با مراجعه به تفاسیر به تحلیل هر طبقه پرداخته شده است. دستاورد گونه‌های‌سه‌گانه،‌ درحوزۀ معرفت‌شناختی عبارتند از: اخباری و مطلق بودن، معرفت یقینی، دارای معیار سنجش صدق، شیوه‌های بیانی متفاوت است. در حوزه هستی‌شناختی، وعده‌ها دارای وجود بالفعل و تشکیکی است. در حوزه انسان‌شناختی به لحاظ ابعاد بینشی و کنشی انسان، به : جاودانه، سیاسی ، اجتماعی؛ و از نظر کنشی، وعدۀ علم آموزی، تربیت صالحان و همزیستی‌مسالمت‌آمیز اجتماعی است. در حوزه روش‌شناختی، دارای رویکرد فقهی، تفسیری، کلامی و تربیتی است. دستاوردهای فوق، تجهیزاتی برای هدایت و تربیت انسان است.