پارادیپلماسی و کاربرد آن در شهرهای مرزی؛ مطالعه موردی آذربایجان غربی

در عصر کنونی که به دلیل فشردگی زمان و مکان در اثر افزایش ارتباطات و اطلاعات در دهکده­جهانی شاهد افزایش تعامل میان ملت­ها و دولت­ها و سایر بازیگران روابط بین­الملل هستیم، شهرها و کلان شهرها به ویژه شهرهای مرزی از نقش عمده­ای در حل و فصل منازعات بین­المللی برخوردارند.در این فضا، شهرها با ارتقاء جایگاه اقتصادی،سیاسی،امنیتی و فرهنگی ازتوان­ و اعتبار کافی برای اجرای فعالیت­های دیپلماتیک برخوردار می­شوند. به دنبال تحولات نظام بین­الملل و تقسیم بندیهای گوناگونی که از دیپلماسی مطرح شده است، می­توان به رهیافت پارادیپلماسی اشاره نمود که امروزه بر طیف جدیدی از بازیگران بین­المللی شامل مقامات و مسئولین ایالتی و استانی تاکید دارد که در عین استقلال، در راستای اهداف دولت مرکزی عمل می­کنند. از این رو برخی از شهرهای مرزی هم مرز و دارای بازار مشترک با کشورهای دیگر،از مولفه­های جدید در نظام بین­الملل محسوب می­شوند.  بنابراین این مقاله در پی پاسخ به این پرسش است که آیا رهیافت پارادیپلماسی در گسترش روابط و حل­و­فصل مناقشات کشورها می­تواند موثر واقع شود؟ فرضیه­ای که در پاسخ به این سوال مطرح می­شود این است که پارادیپلماسی به عنوان رهیافتی موثر که تاکید بر بازیگران جدید در عرصة بین­المللی خصوصا در قالب شهرهای مرزی دارد، می­تواند نقش بسزایی در حل­و­فصل منازعات منطقه­ای، گسترش تعاملات منطقه­ای و حتی فرامنطقه­ای و بین­المللی داشته باشد. در نتیجه با کاربرد این رهیافت در آذربایجان غربی بعنوان مطالعه موردی، براین نکته تاکید می­شود که مقولة پارادیپلماسی نیازمند اهتمام بیشتر در حوزه آکادمی و اجرایی می­باشد. این مقاله براساس تبیین رهیافت پارادیپلماسی و با روش توصیفی-تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه­ای و اینترنتی انجام می­شود.