پایش تغییرات کاربری اراضی بیابان‌های ساحلیبا استفاده از تکنیک تحلیل بردار تغییرات طی سال‌های 1380 تا 1393 (مطالعه موردی: جزیره قشم)

پایش تغییرات کاربری و پوشش سطح اراضی از موضوعات مهم حوزه برنامه‌ریزی و مدیریت به‌شمار می‌آید. یکی از روش‌های متداول شناسایی تغییرات، استفاده از روش آشکار‌سازی بردار تغییرات (Change Vector Analysis) است. این روش بر پایه آشکار‌سازی تغییرات رادیومتریک بین دو سری زمانی داده ماهواره‌ای بر اساس تکنیک‌ حد آستانه‌گذاری استوار است. بدین منظور از داده‌های سنجنده  ETM+ماهواره لندست مربوط به سال2001، و سنجده OLI سال 2014 مربوط به جزیره قشم استفاده شد. بمنظور پایش تغییرات ابتدا بازتاب‌های طیفی به رادیانس فراتر از جو با روشFLAASH  تبدیل گردید. سپس برخی شاخص‌های پوشش گیاهی نظیر NDVI، WAVI، RVI، SAVI و BI بر روی داده‌ها اعمال و همبستگی بین شاخص‌ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد شاخص SAVI با ضریب همبستگی 95 درصد در سال 2014 و 92 درصد در سال 2001 با شاخص BI همبستگی بالایی دارد واستفاده از شاخص SAVI در مطالعه تغییرات پوشش سطح اراضی مناطق خشک و نیمه‌خشک نتایج بهتری ارائه می‌دهد. نتایج آنالیز تغییرات نشان داد که در فاصله سال‌های 2001 تا 2014، 150 کیلومتر مربع از اراضی اطراف و بین جنگل‌های حرا به زیر آب رفته و در همین فاصله از وسعت جنگل‌های حرا  به میزان 63/30 کیلومترمربع کاهش یافته است که بیشتر در حاشیه جنگل‌های حرا منطقه قشم و کرانه‌های شرقی بندر خمیر روی داده است. همچنین 2/8 کیلومتر مربع از وسعت اراضی کشاورزی و پوشش گیاهی جزیره در نواحی مرکزی، شرقی و جنوب شرقی جزیره کاسته شده است که مربوط به اراضی کشاورزی و نخلستان‌های دشت توریان در مرکز جزیره و پوشش گیاهی طبیعی رامکان، زیرنگ و ریگو در جنوب شرقی جزیره می‌باشد.