پایش محیطی در پرستاری مراقبت های ویژه: طراحی مبتنی بر شواهد

خلاصههدف.این مطالعه به بررسی پایش محیط فیزیکی و اجتماعی بخش مراقبت های ویژه و  چگونگی تاثیر آن بر وضعیت فیزیولوژیک و نیازهای بیمار و خانواده می پردازد.زمینه. دانش و مهارت در ارائه مراقبت های پرستاری، عوامل اصلی تاثیر گذار بر بهبود بیماران در بخش های ویژه محسوب می شوند. از جمله مهارت های پرستاری در بخش های مراقبت ویژه، پایش های محیطی و ایجاد محیطی دلپذیر با حداقل استرس است. این پایش شامل کنترل نور، صدا، رنگ، منظره، موسیقی و حمایت های اجتماعی می باشد. روش کار. داده های این مطالعه مروری از طریق جستجوی منابع الکترونیکی و بانک‌های اطلاعاتی و نیز جستجوی دستی منابع کتابخانه ای به دست آمده است. جستجوی مقالات و پژوهش ها با به کار بردن واژه های کلیدی در اینترنت و سایت های مرتبط و استفاده از مجلات علمی پژوهشی انجام شد.یافته ها. نتایج نشان داد که بهبود محیطی که در آن مراقبت های ویژه ارائه می شود نه تنها بر فرایند بهبودی بیماران، بلکه بر افزایش رضایت کارکنان و خانواده بیماران موثر است. پایش های محیطی با کاهش عوامل تنش زای بخش های مراقبت ویژه در برطرف کردن عوارض بستری در این بخش ها برای بیماران و کاهش فشار و استرس پرسنل کاملا موثر و لازم می باشد.نتیجه گیری. استفاده از یافته های تحقیقات، بخش مهمی از بهبود کیفیت مراقبت بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه و خانواده آنها را موجب می شود. بخش های مراقبت ویژه پتانسیل تبدیل شدن به بهترین مکان برای بهبود بیماران را دارند، منوط به اینکه در طراحی آنها عناصر کاهنده استرس همچون کاهش صداها، حفظ خلوت و محیط خصوصی، نور با طیف کامل و تلفیق رنگ ها و تکمیل مراقبت ها با حضور خانواده بیمار و دیگر معیار های ضروری در ایجاد محیطی التیام بخش لحاظ شود.