پهنه بندی دمای رویه ی زمین ایران با داده های مودیس

    دیدبانی‌های مودیس تِرا و آکوا با چگالی مکانی و زمانی مناسب در گستره‌ی ناهمگون ایران می­تواند دانسته‌های ما را از ویژگی‌های دمایی ایران افزایش دهد. در این پژوهش خوشه‌بندی داده‌های دمای رویه‌ی زمین باهدف شناسایی پهنه‌های دمایی و بررسی تغییر­ات مکانی و زمانی آن در هر پهنه انجام‌شده است. تفاوت زمانی برداشت دمای رویه‌ی زمین در روزهای مختلف برای هر یاخته با استفاده از هم‌زمان‌سازی داده‌های مودیس تِرا و آکوا اصلاح شد و پس از محاسبه‌ی شیب دمای رویه‌ی زمین دمای ساعت ۳۰: ۱۲ نیم ­روز برای هر یاخته‌ی درون مرز ایران تولید شد. از پایگاه داده‌ی تولیدشده در مقیاس روزانه، آرایه­ای در ابعاد ۱۲*۲۶۸۸*۱۷۶۵ تولید شد که میانگین بلندمدت ماهانه‌ی دمای رویه‌ی زمین ایران است. خوشه‌بندی دمای رویه­ی زمین به‌منظور آشکارسازی پهنه‌های دمایی ایران به روش وارد روی‌داده‌های ماهانه انجام شد. در گام اول خوشه‌بندی، ایران به دو پهنه‌ی دمایی سرد و گرم تقسیم شد که خوشه‌بندی مجدد آن­ها چهار پهنه‌ی بسیار گرم، گرم، معتدل و سرد را در گستره‌ی ایران نمایان ساخت. خوشه‌های دمای رویه‌ی زمین ایران هماهنگی زیادی با ناهمواری­ها و عرض جغرافیایی نشان می­دهند. بخش‌های مرتفع­تر ایران در رشته‌کوه‌های زاگرس و البرز و نیز بلندی‌های داخلی ایران در خوشه‌های معتدل و سرد قرار می­گیرد درحالی‌که مناطق پست در عرض­های جنوبی و بیابان‌های داخلی ایران پهنه‌های بسیار گرم و گرم ایران هستند. هنگام رخداد بیشینه‌ها دمای رویه­ی زمین در پهنه‌های گرم و معتدل به مقادیر دما در پهنه­ی بسیار گرم نزدیک‌تر می­شوند. با توجه به گستره‌ی پهنه­ی گرم که یک‌سوم مساحت ایران را در برمی‌گیرد می­توان نتیجه گرفت که بخش­های زیادی از کشور در صورت افزایش دما قابلیت تبدیل به مناطق بسیار گرم را دارد.