پیش‌بینی تمایلات اجتماعی براساس شاخص‌های قلمرو گرایی در ساکنین مجتمع‌های مسکونی شهر رشت

هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی تمایلات اجتماعی بر اساس شاخص‌های قلمرو گرایی در ساکنان مجتمع‌های مسکونی در مقیاس واحد همسایگی می‌باشد. تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن را، 439 خانوار ساکن در 4 مجتمع مسکونی واقع در شهر رشت با حجم نمونه 186 خانوار در دسترس، تشکیل داده است. برای گردآوری داده‌ها، از چک‌لیست محقق ساخته در 5 حوزه پژوهش، بهره جسته که بر اساس تمایلات ساکنین موردسنجش قرار گرفت. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه، تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد، تمامی 14 شاخص قلمرو گرایی، رابطه معناداری با تمایل اجتماعی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 6/53 درصد از واریانس تمایل اجتماعی در زمینه‌ی کالبدی توسط شاخص‌های مفاصل فضایی، الگوی معماری و میزان محصور بودن و 8/17 درصد از آن در زمینه معنایی توسط احساس کنترل، احساس خودشکوفایی و احساس رضایت پیش‌بینی می‌گردد. همچنین سهم حوزه زمینه‌ای با مؤلفه امنیت، 4 درصد و سهم حوزه فعالیتی_رفتاری با مؤلفه‌های، زمان و دوره تکرار، خلوت، صمیمیت فضایی و تراکم 85 درصد از واریانس تمایل اجتماعی است. یافته‌ها حاکی از آن است که طراحی مجتمع مسکونی به‌موازات کنترل قلمرو، سبب ایجاد انگیزش و تمایل، خوش‌بینی، امید به آینده و درنهایت تعامل اجتماعی خواهد شد. هر قلمرو می‌تواند مکانی برای روابط اجتماعی مهیا سازد، نشانه‌ای از هویت افراد را فراهم کند و به نحو بی‌نظیری به تمام آن جمع یا گروه تسری دهد.