پیش بینی اضطراب اجتماعی کودکان دبستانی بر اساس مشکلات در تنظیم هیجانی و انعطاف پذیری شناختی مادران

زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی یکی از شایع­ترین اختلالات اضطرابی دوره کودکی است که با نظام خانواده مرتبط است. پژوهش حاضر با هدف پیش­ بینی میزان اضطراب اجتماعی کودکان دبستانی بر اساس دشواری­ های تنظیم هیجانی و انعطاف­ پذیری شناختی مادران آنها انجام شده است. روش­: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و در قالب طرح همبستگی انجام شده است. بدین منظور از بین کودکان دبستانی پایه ­های چهارم تا ششم شهرستان اراک، 120 دانش ­آموز (به همراه مادران آن­ها) به روش نمونه ­گیری خوشه ­ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای دانش­ آموزان، مقیاس اضطراب اجتماعی لایبویتز مربوط به کودکان و نوجوانان (ماسیا- وارنر و همکاران، 2003)، و برای مادران آنها مقیاس دشواری­ های تنظیم هیجان (گراتس و رومر، 2004) و مقیاس انعطاف­ پذیری شناختی (دنیس و فندروال، 2010) اجرا شد و داده ­های حاصل از طریق ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد دشواری ­های تنظیم هیجان و انعطاف­ پذیری شناختی مادران، 57 درصد از واریانس اضطراب اجتماعی کودکان را پیش ­بینی می­ کنند (38/21 =F و 001/0 > P). در این زمینه، خرده ­مقیاس­ های دشواری در دست زدن به رفتار هدفمند و دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی به ترتیب با ضریب بتای 353/0 و 325/0 سهم معناداری در پیش ­بینی این متغیر داشتند. نتیجه­ گیری: دشواری­ های تنظیم هیجان مادران می­تواند با اضطراب اجتماعی کودکان آنها مرتبط باشد و هر چه مادران مشکلات بیشتری در تنظیم هیجانات خود داشته باشند، کودکان نیز مشکلات بیشتری را در تعاملات اجتماعی از جمله اضطراب اجتماعی نشان خواهند داد؛ بنابراین، توانمندسازی مادران برای مدیریت و تنظیم هرچه بهتر مشکلات هیجانی به کاهش اضطراب اجتماعی کودکان می­ انجامد.