کاربرد روشهای هیدرولوژیکی در برآوردحقآبه زیست محیطی رودخانه (مطالعه موردی رودخانه گرگانرود)

طرح‌های توسعه منابع آب (نظیر احداث سدها) دارای اثرات زیست محیطی متعددی می‌باشد، که تغییر رژیم طبیعی رودخانه و کاهش جریان سطحی پایین دست از مهم‌ترین آن است. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در برنامه ریزی منابع آب برآورد حق آبه زیست محیطی در رودخانه ها متاثر از متغیرهای طبیعی، درک اهمیت حفاظت از منابع آب، تنوع زیستی و زیست بوم وابسته به جریان رودخانه می باشد. جریان زیست محیطی توصیفی از زمان، کیفیت و مقدار جریان مورد نیاز برای حفظ آب شیرین ، اکوسیستم مصب رودخانه، رفاه انسان و معیشت وابسته به آب است. هدف اصلی از تحقیق حاضر، برآورد حقآبه زیست محیطی رودخانه گرگانرود (ایستگاه آق قلا)بر اساس دوره آماری 33 ساله، از روش‌های هیدرولوژیکی: تنانت، تسمن، جریان پایه آبزیان، منحنی تداوم جریان و تغییر منحنی تداوم جریان در ماه‌های مختلف سال می باشد. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد حداقل دبی گرگانرود (ایستگاه آق قلا) جهت تأمین جریان زیست محیطی با استفاده از روش-های فوق به‌ترتیب مساوی 27/2، 8/1، 51/5، 47/4و 33/3 (کلاس مدیریت زیست محیطی C) متر مکعب بر ثانیه باید می باشد. در این تحقیق نشان داده شده است که در غیاب اطلاعات اکولوژیکی، شاخص‌های هیدرولوژیکی می‌توانند برای یک تخمین اولیه از نیازهای جریان زیست محیطی مورد استفاده قرار گیرند.