کنترل علف های هرز و پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد به سولفونیل اوره‌ در ذرت

با هدف بررسی اثر علف‌کش‌های پس‌رویشی سولفونیل اوره بر جمعیت علف‌های هرز ذرت، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار طی سال زراعی 91-1390 در منطقه اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف‌کش ریم‌سولفورون+یک‌ مرحله وجین، نیکوسولفورون+یک مرحله وجین و تیمار تلفیقی ریم‌سولفورون+ نیکوسولفورون+یک مرحله وجین در مقایسه با تیمار دو مرحله وجین و تیمار شاهد بدون کنترل بودند. مهم‌ترین علف‌های هرز مشکل‌آفرین در این آزمایش به ترتیب سلمه تره (Chenopodium album)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.) و پنجه مرغی (Cynodon ductylon) بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، میانگین وزن خشک علف‌های هرز برای کرت‌های شاهد بدون کنترل برابر 18/40 گرم در متر مربع بود. با بررسی اثر علف‌کش‌های مختلف روی این علف‌های هرز مشخص شد که کاربرد ریم‌سولفورون+نیکوسولفورون+یک مرحله وجین با 96/88 درصد کاهش وزن خشک کل علف‌های هرز نسبت به شاهد بدون کنترل، بهترین تیمار بود. تیمار ریم‌سولفورون به میزان 40 گرم در هکتار با 75/58 درصد اثربخشی در کنترل علف‌های هرز ضعیف‌ترین تیمارها بودند. با توجه به عدم گیاه‌سوزی علف­کش‌های مورد استفاده، بیشترین عملکرد ذرت معادل 4514 کیلوگرم در هکتار از تیمار ریم‌سولفورون+نیکوسولفورون +وجین و کمترین عملکرد ذرت معادل 25/1209 کیلوگرم در هکتار از تیمار شاهد بدون کنترل به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان دهنده کاهش 27 درصدی عملکرد ذرت در رقابت با علف‌های هرز بود.