سید مصطفی حسینی

دانشجوی دکترای تخصصی، گروه مهندسی پلیمر، دانشکده‌ی مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

[ 1 ] - بررسی روش‌های اصلاح سطح سیلیکا با عامل‌های پلیمری و استفاده از آن در کامپوزیت‌های لاستیکی

استفاده از پُرکننده‌های تقویتی مانند سیلیکا به‌منظور بهبود خواص مکانیکی، دینامیکی و حرارتی آمیزه‌های لاستیکی ضروری‌ست. امروزه کاربرد سیلیکا به‌جای دوده در آمیزه‌های رویه‌ی تایر به دلیل کاهش مقاومت غلتشی و به‌تبع آن کاهش مصرف سوخت و تولید آلاینده‌ها موردتوجه قرار گرفته است. بااین‌وجود مشکل عمده در زمینه‌ی استفاده از سیلیکا در آمیزه‌های لاستیکی، اختلاط دشوار، پراکنش نامناسب و قابلیت انباشتگی زیاد ...

[ 2 ] - مطالعه‌ی مروری بر سینتیک، سازوکار و مدل‌سازی ریاضی فرایند ولکانیزاسیون در آمیزه‌های لاستیکی

یکی از مرحله‌های مهم در تولید قطعه‌های لاستیکی، ولکانیزاسیون آن‌ها تحت حرارت درون قالب است. ولکانیزاسیون یا پخت مرحله‌یی زمان‌بر و پرهزینه است و کیفیت آن نقش اساسی بر خواص نهایی فراورده‌های لاستیکی دارد. بهینه‌سازی زمان لازم برای حرارت‌دهی برای ولکانیزاسیون، تضمین‌کننده‌ی حفظ کیفیت و البته زمان، انرژی و هزینه‌ی مصرفی است. دست‌یابی به درجه‌ی ولکانیزاسیون یکنواخت در تمام نقاط قطعات ضخیم، یکی دیگر...

[ 3 ] - اثر افزودنی پلی(‌تترافلوئورواتیلن) پرتودهی‌شده بر خواص مکانیکی و تریبولوژیکی در کامپوزیت‌های لاستیک نیتریل

فرضیه: پودر پلی‌تترافلوئورواتیلن (PTFE) به‌دلیل داشتن انرژی سطحی کم موجب کاهش اصطکاک  در کامپوزیت لاستیک نیتریل (NBR) می‌‌شود. از طرفی، PTTE به‌دلیل پایداری شیمیایی سبب بهبود بیشتر مقاومت کامپوزیت در برابر حلال‌های نفتی می‌شود. همچنین به‌علت داشتن پایداری گرمایی، بهبود مقاومت گرمایی آمیزه لاستیکی را به‌دنبال دارد. با وجود این، پراکنش ذرات PTFE در ماتریس لاستیکی محدود است و موجب...