این تحقیق با هدف بررسی جایگاه طنز به عنوان یک سبک رفتاری، در سبک زندگی اهل‌بیت(ع)، انجام شد و به دنبال یافتن پاسخ به این سؤال بود که «در سبک زندگی اهل‌بیت(ع)، طنز از چه قواعدی پیروی می‌کند و چه کارکردهایی دارد؟»؛ روش پژوهش عبارت بود از تحلیل نظریِ روایات امامان(ع) در باب طنز و رفتارهای طنزگونه آنان؛ نتایج نشان داد که: 1) ظنز مورد توجه آنان بوده است؛ 2) طنز در سبک زندگی آنان از چند قاعده کلی خارج...

تحقیقات مصور سازی صدا از جنبه های گوناگون دارای اهمیت است. اولا با در نظر گرفتن نقش به سزای سیگنال های آوایی به عنوان ابتدایی و پایه ای ترین ابزار ارتباط در زندگی امروز، اهمیت به کار گیری یک متد کارآمد برای افرادی که از نظر شنوایی دچار مشکل هستند، به خصوص افراد ناشنوای مادرزاد کاملا منطقی به نظر می رسد. ثانیا این دسته از تحقیقات در جهت داشتن قضاوت های صحیح درباره ی ادراک شنیداری و دیداری صد...

کاربرد حرکات فیزیکی کودکان و زبان بدن آن ها دارای مفاهیم خاص و متفاوت می باشد برای شناخت این حرکات، ارتباطات کودکان در محیط های مختلف بر اساس تمایلات درونی کودکان و دانش های اکتسابی کودکان مورد بررسی قرار گرفته شده است. نحوه اجرای این تحقیق از اجرای عکاسی و صدها عکس گرفته شده از حالات و فیزیک کودکان و حالات ناخوداگاه از قبیل شادی، ترس، غم، خشونت و ... مورد توجه قرارگرفته است. سپس فضاسازی تصویری...

چکیده نجف بیگ وزیروف  دومین نمایشنامه نویس مسلمان قفقاز، پس از آخوندزاده  در ایران نویسندة مهجوری است. در این پژوهش، زمینه های اجتماعی ژانر در نمایشنام ههای طنز وزیروف بررسی می شود. به گفتة نظریه پردازانی چون نورتراپ فرای، واژة طنز ) satire ( را می توان در دو معنا به کار برد: طنز همچون وجه ادبی )محاکات فروتر( و طنز همچون ژانر )میتوس زمستان(. در معنای نخست، طنز به احساس حقارت وزیروف به هویت...

از آنجا که به اعتقاد برخی، طنز، هنری­ترین شیوه انتقاد است، در جامعه و فضایی که بی­ عدالتی اجتماعی و سیاسی، خفقان، تزویر و دروغ، بر ذهن و زبان جامعه مسلّط می­ شود، زبان شاعر تیزبین از طنز به­عنوان هنری­ترین سلاح مبارزه با این مفاسد بهره می‌گیرد. نوشتار حاضر پژوهشی است که در آن نگارندگان کوشیده­اند پس از معرّفی مختصر طنز و انواع آن، شگردها و شیوه‌های گوناگون طنز در شعر دو شاعر معاصر ایران و عراق را...

مقدمه: موضوع این جستار، مقایسه طنز اجتماعی دهخدا و سید اشرف‌الدین گیلانی می‌باشد. طنز یکی از گونه‌های ادبی زبان است که اساس آن بر تضاد و ناهماهنگی با نظام و قراردادهای ذهنی مخاطب بنا شده است. طنزپرداز با نیتی اصلاح‌گرانه، کاستی‌ها و معایب جنبه‌های مختلف زندگی را به شیوه مضحک و مبالغه‌آمیز به نمایش در می‌آورد. یکی از مضامین آثار طنزآمیز، طنز اجتماعی است که در آن نابسامانی‌ها و تیرگی‌های موجود در...

موضوع این مقاله شعری طنز به نام «آچو»، از اشعار یکی از محلی سرایان گذشته در جنوب فارس است. سراینده زائر غلامعلی معروف به رونق، شاعری محلّی سرا از منطقۀ علامرودشت در جنوب استان فارس، در اواخر قرن سیزدهم و نیمۀ اول قرن چهاردهم هجری است. این شعر زبان حال فردی است که از کار و تلاش بویژه از دروکردن غلات، سخت فراری و بیزار بوده و به تن پروری و تنبلی عادت داشته است. شاعر با زبان و بیانی طنز حالات و گفت...

تصویرسازی معاصر ایران برخاسته از تجربیات تصویرگران دهه های گذشته ی ایران، تحت تأثیر شیوه های اروپایی و تلفیق آن با خصوصیات بومی، سنتی و قومی است. با تمام تلاش ‌هایی که در دهه ‌های اخیر در این راستا انجام پذیرفته، کودکان پیش از دبستان (گروه سنی الف) در ایران کمتر از دیگر گروه های سنی(گروه سنی ب، ج و د) مورد توجه نویسندگان و تصویرگران قرار گرفته اند و شاهد عدم توجه به کتاب های این گروه سنی می باش...