رساله حاضر مروری است بر طراحی صحنه و خلاقیت بازیگر در تئاتر معاصر ( قرن بیستم ) . نگارنده برخی سبکهای موثر در این روند تاریخی را برگزیده و با ارائه نقطه نظرات بزرگان هر یک از سبکها، به بررسی چگونگی تغییرات طراحی صحنه و تحولات بازیگری پرداخته است . پژوهش فوق به خصوصیات هر سبک می پردازد وشیوه های اجرایی شاخص آن را مطرح می کند. طراحی صحنه و بازیگری در طول تاریخ دستخوش تغییراتی شده اند که عمده ترین...

از آغاز قرن بیستم، مقوله ی هوش یکی از بحث برانگیزترین مباحث در محافل روانشناسی بوده است و همچنان نیز متخصصان معاصراین حوزه، نظریه هایی در این مورد مطرح می کنند . در این پژوهش، نظریه ی هوش های چندگانه که توسط هاوارد گاردنرتبیین شده است، مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه، تعاریف مهم عنصر هوش در علم روانشناسی ومقایسه آن در نظریه های گوناگون ارائه شده است. همچنین نگارنده، سعی بر آن داشته است تا با ...

اجتماعی زیستن بشر که آغاز گردید، تلاش برای ابداع و شناسایی آموزه های زندگی اجتماعی را ضروری نمود. ضرورتی که تا به امروز ادامه یافت و همچنان پیگیری می شود. پذیرش آموزه ها توسط همه ی آحاد جامعه ضرورت بعدی بود و کودکی مناسب ترین زمان تأثیرگذاری تشخیص داده شد. به ویژه از قرن بیستم علوم گوناگون، خصوصا برای کودکان به خدمت گرفته شد و روانشناسی مسئولیت اصلی تأثیرات مناسب برای تقویت و اصلاح رفتارها ...

چکیده : در این پایان نامه که موضوع آن «بررسی تطبیقی تاثیر نمایش نامه نویسی برتولت برشت برنمایش نامه نویسی غلامحسین ساعدی براساس روش فرانسوی» است، تئاتر یکی ازهنر های بسیار مهم و موثّر در ایجاد تغییرات فرهنگی در جوامع مختلف شناخته شده است . با توجّه به این که رابطه ی بسیار نزدیکی میان تئاتر و ادبیّات وجود دارد ، برای بررسی تغییرات فرهنگی و میزان تأثیر و تأثّر متون نمایشی بریکدیگر از روش فرانسوی که...

پژوهش حاضر که گامی در جهت کاهش نشانگان اختلال هماهنگی رشدی محسوب می شود به روش آزمایشی و در جامعه آماری کودکان خام حرکت زیر 14 سال کلینیک های توان بخشی شهر تهران و در نمونه ای به حجم 30 نفر که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند ،روش پژوهش با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون سه گروهی طراحی و اجرا شده است. نمونه مورد بررسی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند و پس از در...

بوتو،نمایش مدرن ژاپنی است که نه رقص است و نه تئاتر و در عین حال هم رقص است و هم تئاتر؛این ویژگی باعث شده که بسیاری آن را نوعی «رقص-تئاتر» برشمارند.این هنر علیرغم پیشینه ی کوتاه مدت خود که حدود نیم قرن است‏،توانسته به هنری جهانی بدل شود.بنیانگذاران آن «تاتسومی هیجیکاتا» و «کازوئو اونو» هستند.بوتوی هیجیکاتا در آغاز «آنکوکو بوتو» به معنای «رقص تاریکی» لقب گرفت که بعدها به «بوتو» تقلیل یافت. اولین ...