کانسار سولفید توده‌ای غنی از طلا (و نقره) باریکا، در 18 کیلومتری خاور شهرستان سردشت، در شمال باختر پهنه دگرگونی سنندج -  سیرجان قرار دارد. واحدهای سنگی رخنمون یافته در محدوده باریکا، مجموعه‌ای از سنگ‌های آتشفشانی- رسوبی زیردریایی دگرگون‌شده کرتاسه، شامل متاآندزیت، متاتوفیت، فیلیت و اسلیت است. کانسار باریکا به صورت یک کانسار سولفید توده‌ای آتشفشان‌زاد، تشکیل و سپس در اثر فرایندهای کوهزادی زاگرس،...

منطقه شمال گلپایگان قسمتی از زون سنندج - سیرجان است و شامل مجموعه ای از سنگهای دگرگونی می باشد. این سنگها در طی مراحل دگرشکلی های مختلف شدیدا" دگرشکل شده اند. سه مرحله دگرشکلی در این منطقه قابل تشخیص است . اولین مرحله دگرشکلی همراه با یک دگرگونی ناحیه ای دمای بالا- فشار پایین بوده و در طی فرورانش پوسته اقیانوسی تتیس جوان به زیرخرده قاره ایران در ژوراسیک پایانی شکل گرفته است . دومین دگرشکلی، مهم...

در شمال شرق استان کردستان، تعداد زیادی مخروط آتشفشانی وجود دارد که ترکیب آنها بازالتی است. بررسی های پتروگرافی مشخص می کند در این سنگ ها کلینوپیروکسن و الیوین به صورت فنوکریست و پلاژیوکلاز و پیروکسن به شکل ریزبلور هستند و فضای بین آنها را کانی های اپاک و شیشه قهوه ای رنگی پُر کرده است. پیروکسن های دارای منطقه بندی ترکیبی و بافت غربالی در آنها نشانه هایی از آلایش پوسته ای و ناتعادلی ماگمایی محسوب...

فعالیت های ماگمایی در طی مزوزوئیک و سنوزوئیک موجب جایگیری توده های نفوذی بازیک، حدواسط و اسیدی متعددی در بخش شمالی پهنه سنندج- سیرجان شده اند. بیشتر این توده ها دارای ارتباط ژنتیکی با یکدیگر هستند اما برخی از آن ها به وسیله فرآیندهای ماگمایی خاصی شکل گرفته و از لحاظ ژئوشیمیایی متفاوت هستند. در منطقه تکیه بالا (شمال شرق سنقر) رگه هایی از جنس گرانیت وجود دارند که درون سنگ هایی با ترکیب دیوریت نفو...

منطقه سرابی تویسرکان در استان همدان، بخشی از پهنه سنندج- سیرجان است. سنگ های این منطقه شامل سنگ های آذرین و دگرگونی است که سنگ های آذرین دارای طیفی از گابرو تا گرانیت هستند. سنگ های گابرویی منطقه شامل الیوین گابرو، گابرونوریت، نوریت و گابرو هستند. با توجه به دماسنجی هایی که به روش های مختلف بر روی گابرو ها انجام شد، بیش ترین دمای تبلور مربوط به الیوین گابروها و در حدود 1300 درجه سانتی گراد و کم...

در جنوب کاشان، سنگ‌های آتشفشانی پالئوزوییک زیرین (سیلورین) بخشی از ارتفاعات کوهستان قهرود را تشکیل داده‌اند. از نظر تقسیم‌بندی‌های زمین‌شناسی ساختمانی- رسوبی ایران، این آتشفشانی‌ها در کمربند ماگمایی ارومیه- دختر برونزد دارند. این سنگ‌ها بازی تا نیمه بازی و بیشتر، بازالت هستند. بررسی‌های ژئوشیمیایی این سنگ‌ها حاکی از ماهیت قلیایی و محیط زمین‌ساختی کافت درون قاره‌ای در زمان تشکیل این سنگ‌ها است. ...

متابازیت‌های مطالعه‌شده در حاشیۀ سد و رودخانۀ زاینده‌رود و در حدود 100 کیلومتری غرب شهر اصفهان قرار دارند. این متابازیت‌ها که بخشی از پهنۀ سنندج - سیرجان محسوب می‌شوند دربردارندۀ اکلوژیت، آمفیبولیت و شیست سبز هستند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که اکلوژیت‌ها در فشار بالا و در حدّ رخسارۀ اکلوژیت تشکیل شده‌اند و سپس بر اثر دگرگونی قهقرایی به اکلوژیت‌های آمفیبولیتی تبدیل شده‌اند. میزان LREE در گارنت‌ها و آ...

فرآیند دگرگونی ناحیه‌ای مرتبط با قوس در حدود 147 میلیون سال پیش، باعث یک دگرگونی نوع بارووین در آمفیبولیت‌های قدیمی کمپلکس دگرگونی قوری رخنمون یافته در جنوب‌شرق زون سنندج- سیرجان شده است. این فرآیند دگرگونی باعث شده آمفیبولیت‌های جنوب سه‌قلاتون، در شرایط اوج دگرگونی 700 تا 750 درجه‌سانتیگراد و فشار 7 تا 9 کیلوبار، متحمل ذوب بخشی شوند. در نتیجه این فرآیند، 1) میگماتیت‌های مافیک در نتیجه درصدهای ...

منطقه مورد مطالعه در استان اصفهان و در شمال شرق گلپایگان واقع شده است، که از نظر ساختاری بخشی از زون سنندج- سیرجان می باشد. بر اساس مطالعات پتروگرافی، سنگ های دگرگونی منطقه مورد مطالعه شامل سریسیت شیست، مسکویت بیوتیت شیست، مسکویت بیوتیت گارنت شیست، مسکویت بیوتیت گارنت استروتید شیست، مرمر و کوارتزیت می باشد. مطالعات پتروفابریک که در مقیاس مزوسکپی و میکروسکپی صورت گرفته بیانگر آن است که منطقه ...

منطقه مورد مطالعه، در استان اصفهان و جنوب باختر گلپایگان و از نظر پهنه بندی زمین ساختی در بخش مرکزی پهنه سنندج- سیرجان واقع شده است. این منطقه شامل سنگ های آذرین اسید دگریخت شده در باختر بویین- میاندشت بوده که پهنای آن حدود 2 کیلومتر و دارای شکل کاملاً کشیده با روند شمال غرب- جنوب شرق می باشد. بر اساس مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی، این توده دارای ترکیب گرانیتوییدی است و از نظر معیارهای ژنتیکی،...