1-1- المقدمه الحمد لله الذی هدانا بنور هدایته و انقذنا من الضلال بوحیه و السلام و الصلوه علی رسوله النبی الأکرم محمد(ص) و آله الطاهرین. «حَظِِیَ الأطفال باهتمام خاص من شوقی، تجلّی فی نظمه عدداً من القصائد والمقطوعات علی ألسنه الحیوان، وقصائد تربویه أخری للأطفال؛ ویتبیّن فی هذه القصائد وغیرها من قصائد دیوانه "الشوقیات" حرصه علی المعامله اللطیفه للطفل، وعدم تکلیفه ما لا یطیق، واحترام سنّه وقدراته وتنمی...

علامه امینی(ره) از علمای گرانقدر و کوشای عالم تشیع در قرن 14هجری قمری است که زحمات ایشان در تفحص پیرامون واقعه «غدیر» بی نظیر است. در خلال کتاب الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب مطالب شایان ذکری در دفاع از «حدیث شیعه» و دفع تهمت «رواج احادیث ساختگی در میان کتب آنها» وجود دارد. بخشی که با انگیزه پاسخ به طعنه برخی از علمای عامّه به محدّثان شیعه مبنی بر کثرت وجود مجعولات در آثار آنان، نگاشته شد. عل...

چکیده یکی از نتایجی که نهضت ادبی به دنبال داشت خروج شاعر از تعلق داشتن به طبقه و گروه خاص می باشد، بدین معنی که شاعر شعر را آینه زندگی واقعی مردم قرارداده، در نتیجه مضامین اجتماعی که در رأس آنها فقر، جهل و بیسوادی، جنگ، حقوق ضایع شده زنان و طبقات محروم جامعه قرار داشت در دیوان شاعر معاصر انعکاس یافت. هرکدام از شاعران سعی کردند با اختصاص بیشتر شعرشان به مردم و مشکلاتشان خود را مردمی تر و شعرش...

اذا کان القارئ الجزائری و العربی، قد تعرف علی الروایه الجزائریه المکتوبه بالفرنسیه، لأسباب تاریخیه و اجتماعیه، ثم بعدها علی الروایه الجزائریه المکتوبه بالعربیه منذ بدایه الاستقلال و استرجاع السیاده الوطنیه، فان الروایه الجزائریه المکتوبه بالایطالیه تعتبر تجربه استثنائیه و فریده فی الأدب الجزائری، ذلک أن العلاقات الثقافیه بین اللغتین تکاد تکون معدومه، و أن ایطالیا لم تکن وجهه مقصوده من قبل المها...

ولد محمود دولت آبادی فی احدی قری خراسان عام 1940م. وانصرف عن المدرسة بسسب ظروف حیاته الصعبة بدأ الدراسة و العمل فی المسرح بمفرده. اول ما ظهر منه فی القصة هو مجموعة «القشور الصحراویة» ثم خلق مجموعات و قصص اخری حتی وصل الی مرحلة کتابة روایته الهامة «فراغ سلوتش». ثم ابدع اکبر الروایات الفارسیة و اجملها و هی «کلیدر» و بعدها بالانصراف عن المدرسة الواقعیة التقلیدیة کتب روایته الکبیرة «المسنّون و الایا...

هجا یا هجو نوعی از شعر است که در مقابل مدح قرار دارد و هنگامی نوشته می شود که شاعر قصد دارد خشم و نفرت خود را نسبت به شخص دیگری بیان کند. ناقدان سه نوع هجو ذکر کرده اند: هجای شخصی، هجای اخلاقی و هجای سیاسی. ویژگی ای که هجای سیاسی را از دیگر انواع هجو متمایز می کند این است که صاحب آن آرمان خود را در حزبی خاص یا طایفه ای خاص یا مذهبی خاص می بیند به این سبب با هر آنچه که با این آرمان در تعارض باشد...