نیچه راهی را که بشر در مسیر اخلاق تاکنون پیموده است، نه همچون یک فرایند تکاملیِ مثبت و ارزنده، بلکه تاریخچه یدیرپاترین خطاهای انسان و مسبب سرنوشت هولناک و هراس انگیزاو می داند.از این رو به نقد شدیداخلاقکه به اصطلاح میراثی تاریخی و دستاوردی ارزشمند برای بشر تلقی می شد، می پردازد.از نظر او تمامی ابعاد زندگی بشر، حتی پرسش او از وجود،تحت تأثیر ارزش هاستو این ارزش ها،کشمکش ها و بحران هاییرا برای انسا...

دکارت در نوشته‌های کلامی خود، دو فرضیه‌ی گیج‌کنندۀ به ‌هم ‌پیوسته را به ‌پیش می‌برد: فرضیۀ1) خداوند آزادانه حقایق ازلی را می‌آفریند (یعنی آموزۀ خلقت)؛ فرضیۀ2) حقایق ازلی بالضروره صادق­اند. بنا به فرضیۀ نخست، خداوند آزادانه برمی‌گزیند که کدام قضایا ضروری باشد، کدام محتمل و کدام ممکن. اما آموزۀ خلقت دکارت قبول فرضیۀ دوم را دشوار می‌سازد، زیرا مستلزم آن است که خداوند می‌توانسته است ‌ــ با ایجاد مج...

«یبوست» یکی از شایع ترین عوارض سبک جدید زندگی است. استفاده از تجارب سنتی، احتمال کشف مواد مؤثر دارویی را افزایش می دهد و باعث کاهش هزینه ساخت داروها می شود. بسیاری از داروهای کنونی منشأ گیاهی دارند. هم اکنون درمان مؤثر وکم ضرری برای یبوست وجود ندارد. مفردات دارویی بسیاری در کتب طب سنتی ایرانی برای درمان یبوست وجود دارند که در این مطالعه معرفی می شوند. این تحقیق، یک مطالعه کتابخانه ای و براساس ب...

إقترنت ظاهرة الشک فی الشعرالجاهلی بقضیة الانتحال، و هی ظاهرة أدبیة عامة لاتقتصر علی أمة دون غیرها من الأمم. و من أهم النقـّاد القدامی فی هذا الجانب محمد بن سلـّام الجمحی، وعبد الملک بن هشام. وکان مرجولیوث أکبر مَن أثار هذه القضیة من المستشرقین، وقد بنی رأیه علی ضربین من الأدلّة: الأدلّة الخارجیة، والأدلّة الداخلیة. وأوّل من بحث هذا الموضوع من العرب المعاصرین هو مصطفی صادق الرافعی، ثم تناول البحث الدکت...

للأدب فنونه المتنوعه وألوانه المتعدده فی مناحٍ مختلفه من الحیاه ، فمن فنونه البارزه التی لها حضورها فی الذهن ومکانه فی المجتمع فن الرثاء. وهو فن متداول فی الأدب العربی: شعره ونثره فی کل العهود وعلی امتداد الزمان، وهو مرتبط بالموهبه الأصیله والحس المرهف والوفاء الخالص، وله امتداده عبر مختلف العصور منذ العصر الجاهلی حتی عصرنا الحالی. .یُعدُّ الرثاء من أصدق ما عبّر عنه الشعراء وأبدعه الکتاب. فالرثاء من...

«کانون نشر حقایق اسلامی» از گروه های مذهبی مؤثر در جریان مبارزات ملی شدن صنعت نفت و حوادث پس از آن است که در سال 1323 و توسط محمدتقی شریعتی در مشهد تأسیس شد. با شروع جنبش ملی نفت، فعالیت های این کانون از حالت فرهنگی صرف به تلاشی گسترده تر و حضور در عرصۀ سیاسی تبدیل شد. در آستانۀ انتخابات مجلس هفدهم، شریعتی در صدر فهرست انجمن های اسلامی شهر، که زیر عنوان «جمعیت های مؤتلف اسلامی» گرد هم آمده بودن...