معماری و شهرسازی دوره ی زندیه، دوره ای از معماری ایران است که حلقه ی اتصالی میان معماری صفویه و قاجار محسوب می شود، اما کمتر به ارزش ها و شاخصه های این دوره پرداخته شده است. به منظور تبیین این ویژگی ها لازم است تا در ابتدا مشخص شود که ساخت بناها و شهرسازی زندیه با چه معیاری انجام گرفته است. هم چنین معلوم شود کدام یک از ویژگی ها خاص این دوره و کدام یک متأثر از دوره های پیشین و به خصوص دوره ی صفو...

بحث جامعه مدنی و پیوند آن با حیات شهری امری است که بخصوص در چهار دهه آخر قرن بیستم میلادی ، بعد از تجربیات جهانی تفکر «مدرنیسم» در زمینه شهر و شهرسازی و معماری و معماری شهری بروز کرده، بالنده شده و امری جهانی گردیده است. با این اعتبار گو اینکه می توان امر حیات مدنی ، جامعه شهری و فضای شهری را تا دوره رنسانس – قرن هفدهم میلادی – بالا برد و حتی ریشه های آن را در تفکر یونانی دوران باستان بازشناخت،...

معماری و شهرسازی گذشته ایران زمین که همواره با تکیه بر خلاقیت و خصائص پایدار از جایگاه ویژه­ای برخوردار بوده، در عصر حاضر در اثر مواجهه با عوامل متعدد؛ بویژه تأثیر پذیری از مظاهر تمدن صنعتی شده غرب از حقیقت خویش فاصله گرفته و صورتی غیربومی و در برخی مواقع، تنزلی یافته است. شیوة جدید سازماندهی فضا با غفلت از اندیشه پیشینیان با سنت فکری ایرانی همخوانی نداشته و خصوصیات ملی و فرهنگی شهرسازی در کشور...

ساختارشکنی و پست پست مدرنیسم نیز بخشی از این مقاله را شامل می‌شود.در دهه‌های اخیر جنبشها و مکتبهای چندی در عرصهء معماری‌ و شهرسازی پیدا شده‌اند که غالبا ریشه در دیدگاههای فلسفی دارند و شناخت آنها بسیار ضروری است. سبک شهرسازی و معماری متأثر از مکتب پست مدرن یکی از مهمترین و فراگیرترین جنبشهایی است که در سالهای اخیر وسعت یافته‌ و اغلب معماران و شهرسازان حتی الامکان نگاهی بدان دارند. 

معماری و شهرسازی سنتی ایرانی-اسلامی به­عنوان رویکردی به­جا مانده از عصر شهرسازی سنتی، ارائه­دهنده الگوهایی خاص در نظام برنامه­ریزی و مدیریت شهرهای تاریخی ایران بوده است. این الگوها امروزه در بستر شهرها و روستاهایی با بافت سنتی مشاهده می‌شود‌ که همواره مطابق با شرایط اقلیمی، محیطی، کالبدی و اجتماعی بافت سکونتی است. حقوق همسایگی به­عنوان یکی از حقوق پایه­ای در نظام شهرسازی ایرانی-اسلامی، در بستر ...

هر پژوهشگر به هنگام تحقیق و مطالعه پیرامون یک موضوع مشخص، متأثر از مبانی فلسفیِ خاصی برای فرایند تحقیق می باشد که این مبانی، در واقع همچون عینکی هستند که محقّق از پشت آن، به موضوع تحقیق می نگرد. در مجامع علمی، این مبانی را با اصطلاح «پارادایم» معرفی می نمایند که به معنای رویکرد پژوهشگر در قبال مواردی نظیر مفروضات هستی شناختی، معرفت شناختی و به ویژه روش شناختی است. در این پژوهش، ضمن معرفی رویکردها...