حسن فرزند محمد حنفیه، از تابعان مدینه و از نوادگان علی (ع) بود. او عالمی فقیه و آگاه به اختلاف فتاوا و محدّثی می دانند که بر عالمان عصر خویش برتری داشته است. مورخان از او به عنوان نظریه پرداز اندیشه ارجا یاد کرده اند که برای نخستین بار در یک محفل مناظره در شهر مدینه درباره کشمکش میان علی (ع)، عثمان، طلحه و زبیر و حق و باطل بودن آنها، پس از مدتی سکوت و شنیدن سخن دیگران، بهترین راه حل را در این دا...

طایفه ی کشکولی بزرگ، یکی از طوایف عمده ی تشکیل دهنده ی اتحادیه ی ایل قشقایی است که اگر چه تحولات سیاسی و اجتماعی آن را نمی توان جدای از کل ایل قشقایی بررسی نمود اما نقش خاص این طایفه را نیز به عنوان یک قدرت محلی مستقل و تأثیرگذار بر تحولات منطقه ای نمی توان نادیده گرفت. در دوره های قاجار و پهلوی، شرایط جغرافیایی طایفه کشکولی بزرگ در منطقه ی قشلاق، که از یک سو در مسیر بخش های عمده ای از جاده ی ق...

محمد علی یعقوبی(1385هـ-1313)ازشاعران معاصر عراق است که در شعر خود توجه زیادی به مسائل سیاسی واجتماعی کشور عراق مبذول داشته است. وی دراکثر جریان ها و حادثه های سیاسی داخل وخارج از عراق حضوری فعال داشته واین امر سبب گشته تا شعر او، بازتاب فراز وفرود جریان های سیاسی- اجتماعی حاکم بر کشور خویش را بازگو نماید. درونمایه ی سروده های او بیشتر انتقاد از اوضاع سیاسی جامعه، اعلام نارضایتی از مداخله واستع...

0

بدون شک، ادیبان از بدو نزول قرآن در ادوار مختلف، همواره با کلام الله پیوندی ویژه و عمیق برقرار کرده اند. وام گیری از قرآن در گذشته با عناوینی، چون: اقتباس، تضمین، استشهاد و ...صورت می پذیرفت، ولی از سال 1966م و بعد از طرح اصطلاح بینامتنیت توسط ناقد بلغاری «ژولیا کریستوا» شکل نظریه ای مدوّن به خود گرفت. امروزه شاعران و نویسندگان مسلمان در ابعاد و حوزه های مختلف از آیات و مضامین قرآنی بهره می برند...

چکیده مهم­ترین نکته­ای که در این جستار ذهن نگارنده را به خود واداشته بود، این بود که آقا نجفعلی نقاشباشی دربار قاجار، برخلاف تصور شماری از هنرپژوهان، برادر محمد اسماعیل اصفهانی و یا فرزند میرزا بابا اصفهانی نبود بلکه با توجه به بعضی از قراین و شواهد و بویژه سند ازدواج دخترش شهربانو ملقب به صفیه سلطان، بنظر می رسد که فرزند کهتر محمد باقر، نقاش دوره زندیه و اوایل قاجاریه، بوده که نزدِ یکی از دوستا...

منشات­نویسی یا نامه‌نگاری که در قدیم به آن ترسّل نیز می‌گفته‌اند از لوازم مهم در امور دیوانی(دولتی) حاکمان و فرمان­روایان بزرگ و محلّی به شمار می­رفته و به عنوان یکی از فنون نویسندگی در گستره‌ی فرهنگ و ادب فارسی، جایگاه ویژه‌ای داشته و سابقه‌ی دیرینه‌ای دارد.                   با نفوذ زبان و ادبیّات فارسی در شبه قاره‌ و حمایت بی­دریغ پادشاهان هند از نویسندگان وشاعران فارسی­زبان، آثار فراوانی به زب...