این مطالعه روشی برای طراحی شبکه‏های پایش کمّی آب زیر‏زمینی به ‏منظور کاهش نقاط پایش مکانی اضافی ارائه می‏کند؛ چاه‏های اضافی، که اگر نمونه‏گیری نشوند، خطا‏ی تخمین سطح آب زیر‏زمینی آن‌ها قابل چشم‌پوشی است. این روش مبتنی بر روش ماشین بردار پشتیبان بر پایة تئوری یادگیری آماری است. در این مطالعه، با استفاده از اطلاعات کمّی 63 چاه‏ مشاهداتی و پارامتر‏های هواشناسی (بارندگی و تبخیر) دشت رامهرمز، در دورة ...