Abstract The debates on Kulliyyāt I .1.ii of Ibn Sīnā’s Qānūn (“on the subjects medicine”) were initiated by Faḫr al-Dīn al-Rāzī and continued Afḍal al-Ḫūnaǧī, Naǧm al-Naḫǧawānī, Yaʿqūb ibn Ġanāʾim al-Sāmirī, Rafīʿ al-Ǧīlī, al-Nafīs, al-Quff al-Masīḥī. In his own commentary, entitled al-Tuḥfa al-saʿdiyya , Quṭb al-Šīrāzī preserved scrutinized predecessors’ commentaries, in order to offer what h...

By the thirteenth century, philosophy, politics and occult science had become deeply entangled in Persianate Islamic world. Two of greatest luminaries this intellectual milieu were Fakhr al-Dīn al-Rāzī (d.1210) Shihāb Yaḥyā Ibn Ḥabash Amīrak al-Suhrawardī (d.1191/2), who at one point fellow students philosophy under a certain Majd al-Jīlī Marāgha northeastern Iran. Both subsequently sought roya...

what is known as 'Arabian Medicine"' (p. VII). Recent research, however, shows more and more that one cannot speak of a medieval Jewish medicine proper. Jewish physicians studied the Arabic medical works which are based on the Galenic medical tradition. A good example is Maimonides, who according to Jewish scholars, made such a great contribution to medieval medicine. But it now clear that he w...

Ebū Bekr Aḥmed b. ʿAlī er-Rāzī el-Ceṣṣāṣ (ö. 370/981), fıkıh usulü bağlamında eserlerinde yer verdiği lafız türlerini birbirleri ile ilişkileri üzerinden sistematik ve bütüncül olarak bir arada sunmamakta, türlerine ilişkin taksim de vermemektedir. Bu çalışma, el-Ceṣṣāṣ’ın Şerḥu’l-Cāmiʿi’l-Kebīr, Şerḥu Muḫtaṣari’ṭ-Ṭaḥāvī, Uṣūlu’l-Fiḳh -el-Fuṣūl fī’l-Uṣūl-, Aḥkāmu’l-Ḳurʾān Edebi’l-Ḳāḍī geçen tür...

Fahreddin er-Râzî’nin (öl. 606/1210) bazı eserlerinde naklî/lafzî delillerin zan bildirdiğine yönelik bir anlatı mevcuttur. Bu iddia, eserlerde sayısı değişmekle birlikte ortalama on öncül ile temellendirilerek teori olarak vazedilmektedir. teoriye göre deliller sırasıyla (ⅰ) dilin kendisinden kaynaklı, (ⅱ) dili kullananın kullanımından kaynaklı ve (ⅲ) dinleyicinin anlamasından olan durumlar se...