سبّ نبی (ص) یا ائمه (ع) نزد مسلمانان آنقدر قبیح و غیر قابل تحمل است که قانون مجازات اسلامی، خون سب کننده را هدر تلقی می کند. جائی که دولت اسلامی استقرار ندارد یا در قلمرو حکومت اسلامی قانونی راجع به مجازات سبّ کننده وضع نشده است، قتل سب کننده موجب قصاص نیست؛ ولی وقتی قانونگذار بطور خاص در ماده ی 513 ق.م.ا، برای این جرم مجازات اعدام را وضع کرده، در مقام جلوگیری از اجرای عدالت خصوصی است و دولت، مسئ...

یحیی محمد در «مشکلة‌الحدیث» بر اساس دلایلی مانند شیو? اصحاب ائمّ? متأخّر(ع) در برخورد با مسأل? امامت، شکل‌گیری فرقه‌های گوناگون شیعی، حیرت و اختلاف شیعه در امامت امام بعد در هر دوره، عدم عرض? کتاب کافی به نوّاب اربعه و برداشت عدم اعتقاد به علم و عصمت ائمّه(ع) با توجه به دیدگاه خاص مکتب قم دربار? غلو، به انکار علم و عصمت ائمّه(ع) پرداخته است که البته ادعای او خالی از اعتبار است؛ زیرا وضعیت سیاسی و اج...

التعبیر بالرمزومعطیات التراث الدینی تعطی زخماً وغنیً وخصوبهً للنص الشعری، وأصالهً لأدب الأدیب وهذا ما دأب علیه الشعراء المعاصرون. و الشاعر السوری نزار قبانی عکف علی توظیف تقنیات حدیثه فی منجزه الشعری، لما فیها من قدره علی توجیه الأفکار وتعمیق الرؤیه الفنیّه وإثراء النص وتخصیبه؛ و من هذه التقنیات التی عمد لها فی تجربته الشعریه توظیف و استدعاء أهل البیت (ع). لأن أهل البیت (ع) منذ قدیم الزمن کانوا رمزاً...

یکی از پربسامدترین مضامین قرآنی در ادبیات فارسی بعد از داستان حضرت یوسف داستان حضرت عیسی است که در قرآن کریم و اناجیل مقدس با روایتی همسان آمده و در شعر فارسی بازتاب گسترده‌ای یافته است. کمتر شاعری است که از تلمیحات داستان حضرت عیسی سود نجسته و آن را مضمون مایة شعر خویش قرار نداده باشد. تلمیحات داستان حضرت عیسی گاه به صورت مستقل و گاه در کنار پیامبران دیگر تصاویر شاعرانه‌ای را پدید آورده‌ است. ...

پیشینة این سفرنامه به سال 1246ـ 1245ق. بازمی­گردد. به نوشتة عباسقلی کمررودی، صاحب سفرنامه که از اهالی کمر رود نور مازندران بوده، حرکت از حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)  (شهر ری) آغاز شده،  به سوی اصفهان و شیراز و بندر بوشهر ادامه می یابد و در روز 15 جمادی الآخر 1245 قمری،  با کشتی به سوی بندر عباس، و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن و از بندر مُخا به مقصد جدّه  می روند و پس از 14 روز دریانوردی، به جهت وجود...

مقدمه و هدف پژوهش: افت تاریخی منطقه 12 که بخشهای عمده آن در بین محله های عودلاجان، امامزاده یحیی(ع)، هرندی و پامنار قرار دارد، دارای تنوعی از آسیب ها و معضلات فرهنگی و اجتماعی می باشد. در این منطقه زوال تاریخی یک محله از بافت شهری مرکزی تهران را شاهد هستیم. از این رو نیازمند طرحی جامع برای تحول فراگیر و پایدار در عرصه های گوناگون کالبدی، فعالیتی و رفتاری در جهت ارتقای کیفیت زندگی این محله ها هس...