شعر فارسی قرن چهارم هجری که به جرئت می توان آنرا رکن شعر فارسی به حساب آورد، آمیخته با حکمت و اندرز است تا جایی که می توان شعر این دوره را شعر حکمی و اندرزی و برخی از شاعران این عصر را حکیم نامید. ادبیات تعلیمی در همه ادوار شعر فارسی حضور داشته است تا بدانجا که این نوع ادبی در کنار سیطره ی ادبیات غنایی و حماسی نیز به نسبت قابل توجهی دیده می شود. اشعار شاعران این دوره که سرشار از معارف گوناگون ا...

چکیده یکی از مسایلی که بحث وگفتگوی زیادی درباره آن وجود دارد، رابطه بین اخلاق وشعر است؛ این امرازاختلاف بین نقاد ومحققین ادبیات در فهم این رابطه وهدف هر یک از آن دو سرچشمه می گیرد.چون اخلاق مقیاس ومعیار است وشعر عاطفه وخیال،هدف اخلاق تهذیب وهدف شعر تعلیم است.اما بااین وجود درنهایت امربه هم می رسند و آن مدح خوبیها و ذم بدیهاست.شاعر واقعی کسی است که در شعرش خوبیها را ستایش می کند وبدیها را نکوهش...

ادبیات تعلیمی یکی از کهن‌ترین و پردامنه‌ترین انواع ادب فارسی است. در ادبیات کلاسیک آموزه‌ها بیشتر به صورت مستقیم و با صراحت بیان می‌شدند و آرایه‌ها و فنون ادبی ابزاری جهت تأکید و تأثیرگذاری کلام بودند. در حالی که در ادبیات معاصر از بیان صریح و مستقیم آموزه‌ها پرهیز می‌شود و اندیشه‌ها عمدتاً در لفافه‌های بیانی ارائه می‌شوند. از این رو درک بُعد تعلیمی ادبیات و به طور اخص شعر در سدۀ اخیر با گذ...

چکیده ادبیّات متعهّد می­کوشد ارزش­های دین اسلام و سجایای اخلاقی اهل­بیت علیهم السّلام را به تصویر کشیده و در راستای الگوآفرینی ادبی - اخلاقی گامی مؤثّر بردارد. با توجّه به تعامل و پیوند فرهنگی و تاریخی میان ایرانیان و اعراب، بازتاب شخصیّت اخلاقی امامان معصوم در شعر ایشان قابل بررسی است.       پژوهش حاضر، بر اساس روش توصیفی - تحلیلی با رویکرد تطبیقی، می‌کوشد تا مصادیقی از اخلاق اجتماعی امام رضا (ع) ...