سیاست‌های حزبی تأثیر مستقیمی بر حیات احزاب سیاسی دارند. کشورها با سیاستگذاری درباره احزاب سیاسی می‌توانند آنها را ممنوع کرده و یا مجاز نمایند. همچنین این سیاست‌ها می‌توانند کارآمدی احزاب سیاسی را تحت تأثیر قرار دهند. این درحالی است که در ایران غالباً علل ناکارآمدی احزاب سیاسی در عوامل فرهنگی، اجتماعی و تاریخی جستجو می‌شود وعمدتاً از تأثیر سیاست‌های حزبی دولتی بر این ناکارآمدی غفلت می‌شود. از این ...

حزب، یکی از نمادها و ابزارهای اصلی مشارکت سیاسی، از پیشینه‏ای دراز برخوردار است؛ با این وجود هنوز این سؤال مطرح است که آیا پدیده تحزب منجر به افزایش توسعه و ثبات سیاسی و امنیت می‏شود و یا این که امنیت و وحدت ملی را دچار پریشانی و بی‏ثباتی می‏سازد؟ مؤلف معتقد است، جای هیچ شکی نیست که تأسیس احزاب، عامل تقویت‏کننده ثبات و امنیت نظام سیاسی است، مشروط بر آن که موانع تحزب برطرف شده و با آفات و آسیبها...

چکیده هدف این مقاله، بررسی تأثیر رشدنیافتگی و ناکارامدی احزاب سیاسی در کمک به شکل‌گیری توسعه‌نیافتگی سیاسی در عصر پهلوی دوم است. در این‌جا توسعة سیاسی، به معنای مشارکت مردم در عرصة سیاست و توسعه‌نیافتگی سیاسی، نبود چنین وضعیتی در نظر گرفته می‌شود. به باور این مقاله، این مشارکت از طریق احزاب سیاسی مستقل و مردمی صورت می‌گیرد، که فعالیت احزاب نیز خود با نوع نظام سیاسی حاکم بر جامعه ارتباط مستقیمی ...

پس از ظهور پی در پی احزاب اقتدار گرا در قرن بیستم، مباحثات قابل توجهی در خصوص همبستگی های ایدئولوژیک و اقتدارگرایی صورت گرفته است. در همین راستا در این پژوهش نیز تلاش شده است تا گرایشات و تمایلات اقتدار طلبانه در احزاب سیاسی ایران با تمرکز بر نظریات تئودور آدورنو و اریک فروم مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور در پژوهش حاضر که مبتنی بر پژوهش کیفی است با استفاده از نمونه گیری هدفمند، اعضای 10حزب سی...