غیاث الدین بن همام الدین معروف به «خواندمیر»، مورّخ، منشی، شاعر، و نویسندۀ عصر تیموری، نوۀ دختری «میرخواند»، مؤلف کتاب روضة الصفا، است. نامة نامی ترسّل منشیانه ای است زیبا و خواندنی با نثری آمیخته به نظم، شامل دیباچه، نُه فصل، و هر فصل شامل چندین بخش که در نسخ موجود با نام سطر و لفظ تقسیم گردید. خواندمیر این نامه ها را در چهل و شش یا چهل و هفت  سالگی، یعنی 925 یا 927 قمری، زمانی که مقیم هرات بود، ...

التوسل الی الترسل مجموعه ای است از منشآت بهاءالدین محمد بن موید بغدادی منشی علاءالدین تکش خوارزمشاه. اهمیت این کتاب از آن جهت است که نمونه خوبی از تقلید از نثر ابوالمعالی نویسنده کلیله و دمنه است و از حیث پختگی انشاء سر مشق کاتبان بعد از خود بوده است. این کتاب علاوه بر اینکه نمونه کاملی است از بهترین نثر فنی و درباری قرن ششم یکی از منابع مهم تاریخی درباره اواخر دوره خوارزمشاهیان و معاصرین آنها ...

چکیده: منشات نویسی یا نامه نگاری که در قدیم به آن ترسّل نیز می گفته اند از لوازم مهم در امور دیوانی(دولتی) حاکمان و فرمان روایان بزرگ و محلّی به شمار می رفته و به عنوان یکی از فنون نویسندگی در گستره ی فرهنگ و ادب فارسی، جایگاه ویژه ای داشته و سابقه ی دیرینه ای دارد. با نفوذ زبان و ادبیّات فارسی در شبه قاره ی هند و حمایت بی دریغ پادشاهان هند از نویسندگان وشاعران فارسی زبان، آثار فراوانی به زبان ف...

موضوع تحقیق: بررسی سبک شناختی همایون نامه؛ هدف تحقیق: روشن کردن ویژگی های سبکی نثر قرن هشتم و نهم و جایگاه کتاب همایون نامه در سبک نثر فارسی، دقت در زبان و نحوه بیان و اندیشه نویسندگان نامه های همایون نامه و شناساندن این کتاب ناشناخته به پژوهندگان و دانشجویان حوزه سبک شناسی؛ پرسش های تحقیق: 1ـ مختصات و ویژگی های زبانی، ادبی و فکری همایون نامه کدام است؟ 2ـ آیا اسناد و نامه هایی که در این کتاب گر...

زبان به عنوان موثرترین وسیل? بیان اندیشه و دنیای درون و مهم ترین راه ارتباط انسان ها با یکدیگر و نیز با جهان بیرون مطرح است که هنوز تعریف مشخص و واحدی ندارد. این عدم رسیدن به تعریف واحد، از یک سو ناشی از پیچیدگی های زبان و جنبه های فراوان آن است و از سویی دیگر به دلیل زمینه های متفاوت فکری و مکاتب خاص دانشمندان زبانشناس می باشد. البته این تعاریف متفاوت، نه تنها ناقض هم نیستند بلکه در حقیقت کامل...

0

منشات­نویسی یا نامه نگاری که در قدیم به آن ترسّل نیز می گفته اند از لوازم مهم در امور دیوانی(دولتی) حاکمان و فرمان­روایان بزرگ و محلّی به شمار می­رفته و به عنوان یکی از فنون نویسندگی در گستره ی فرهنگ و ادب فارسی، جایگاه ویژه ای داشته و سابقه ی دیرینه ای دارد.                   با نفوذ زبان و ادبیّات فارسی در شبه قاره و حمایت بی­دریغ پادشاهان هند از نویسندگان وشاعران فارسی­زبان، آثار فراوانی به زبا...

غیاث الدین بن همام الدین معروف به «خواندمیر»، مورّخ، منشی، شاعر، و نویسندۀ عصر تیموری، نوۀ دختری «میرخواند»، مؤلف کتاب روضه الصفا، است. نامه نامی ترسّل منشیانه ای است زیبا و خواندنی با نثری آمیخته به نظم، شامل دیباچه، نُه فصل، و هر فصل شامل چندین بخش که در نسخ موجود با نام سطر و لفظ تقسیم گردید. خواندمیر این نامه ها را در چهل و شش یا چهل و هفت  سالگی، یعنی 925 یا 927 قمری، زمانی که مقیم هرات بود، ...