مقامات حمیدی، اثر حمیدالدین ابوبکر عمربن محمودی بلخی (فو.559)، نخستین مقامه ای است که در زبان فارسی به رشته تحریر درآمده و ـ هر چند به شیوه مقامات بدیع الزمان همدانی و مقامات حریری، ره سپرده است ـ از این منظر که نخستین مقامه به زبان فارسی می باشد، حائز اهمیت است. از ویژگی های مهم مقامه، آهنگینی سخن و عبارت های موزون است. از آنجا که جناس از صنایع محوری در ایجاد موسیقی کلام در این نوع نوشتار ـ و ...

در ادبیات عرب،مقامات به نوشته هایی با نثر مسجوع و متصنع اطلاق می گردد که نویسنده در ضمن بیان داستان هایی که معمولا پیرامون کدیه و گدایی است،سعی دارد قدرت هنری و ادبی خود را نیز به نمایش بگذارد.سابقه ی نگارش این گونه داستان ها که دارای یک قهرمان و راوی خیالی است به بدیع الزمان همدانی(398-355 ه ق )بر می گردد و ادامه و پرورش آن ،توسط ابوالقاسم حریری-که بر پیش کسوت خود،سبقت جست –صورت گرفت .البته نگ...

استاد عبدالمحمد آیتی، متولد 1305 در شهر بروجرد است. وی تحصیلات قدیمه و جدیده خود را در بروجرد آغاز کرد. برای ادامه تحصیل، ابتدا راهی قم و مدرسه فیضیه و سپس راهی تهران و دانشکده معقول و منقول شد. در اینجا وی از کلاس های اساتیدی چون فاضل تونی، الهی قمشه ای، بدیع الزمان فروزانفر، غلامحسین صدیقی و محمدعلی حکیم شیرازی بهره مند گردید. توشه علمی آیتی و ذوق ادبی او به شناخته شدن وی به عنوان یکی از ادبا...

-

این پایان نامه واژه نامه عربی-فارسی مربوط به تصحیح انتقادی کتاب دستوراللغه می باشد و نویسنده این کتاب ادیب نطنزی است .

ایقاع در لغت به معنی جریان یافتن و جاری شدن ودر اصطلاح توالی منظم مجموعه ای از عناصر آوائی و غیر آوائی است که به شعر زیبائی می بخشد. ایقاع شعری بر دو نوع خارجی و داخلی است. ایقاع خارجی در شعر سنتی جایگاه اساسی دارد و از بحور شانزده گانه خلیلی حاصل می شود ودریافت کننده آن امواج شنوائی است اما ایقاع داخلی به دو بخش موسیقی درونی و معنوی بوده و مختص شعر مدرن یعنی قصیده النثر است البته این بدان معنا...

علم بدیع از نظام های ارزشمند ادبی است که کلامن به واسطه ی آن مزین و آراسته می شودو ملاک زیبایی شناسی اثرادبی محسوب می گردد.بدیع کلیدی است که باآن می توان به دنیای پررمزوراز شاعرواردشد.سلمان شاعری هنرآفرین باکلامی سلیس ودلنشین است و غزلیاتشسرشارازصنایع بدیعی می باشد.

زبان ادبی بهترین، موثرترین و زیباترین شیوه ی ارتباطی بشر است که دارای ویژگی ها و شاخص هایی از جمله زیبایی، روانی ، فصاحت و بلاغت است. ابزار زیبایی زبان ادبی دو جنبه ی لفظی و معنوی را در بر می گیرد. از جمله ارکان زیبایی کلام، بدیع، بیان و معانی هستند. تائب اِوزی شاعر قرن سیزدهم (1229- 1294 ه.ق ) است که برای ادب دوستان کمتر شناخته شده است. در این رساله به بررسی آرایه های بدیعی دیوان اشعار وی می ...