سرآغاز شکل گیری ادبیات بومی یا اقلیمی در ایران به دهه سی باز می گردد. در این دهه به سبب تحولات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، این نوع ادبی گسترش یافت و در دهه چهل به اوج شکوفایی و پختگی خود رسید. ادبیات اقلیمی در حقیقت مبین نوعی ادبیات است که شاخصه های جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی منطقه ای معین را نشان می دهد، به گونه ای که این شاخصه ها نشانه ویژگیهای این منطقه در مقایسه با سایر مناطق باشد...

ادبیات بومی، یکی از اَشکال ادبیات است که به پژواک تاثیرات اقلیمی در شیوه، اصول، اعتقادات و به طور کلی سبک زندگی ساکنان آن اقلیم می­پردازد. مقاله حاضر، ویژگی­های اقلیمی دو نمایش­نامة مرگ در پاییز اثر اکبر رادی و فن نوشتة کاریل چرچیل را، به شیوه تطبیقی-تحلیلی مورد بررسی قرار داده است. مرگ در پاییز، روایتگر زندگی خانواده­ای در یکی از روستاهای گیلان است و فن احوال شماری از اهالی یک منطقه را در سرزمی...

ادبیات اقلیمی ، نوعی از ادبیات است که ریشه در زبان، آداب و آیین ، مذهب ، تاریخ ، جغرافیا ، اقتصاد و فرهنگ یک منطقه ی خاص دارد و شاخصه های آن ها را نشان می دهد ، بنابراین در نقد و تحلیل آثاری که رنگ و بوی اقلیمی به خود گرفته اند ، ضروری است که این شاخصه ها مورد بررسی قرار گیرند ، از این رو در پژوهش حاضر سعی شده است که از این زاویه و نقطه نظر به آثار احمد محمود و منیرو روانی پور ( از نویسندگان بو...

  چکیده ادبیّات اقلیمی به‌عنوان شاخه‌ای از ادبیّات که به بیان شاخصه‌های جغرافیای طبیعی و انسانی منطقه خاصی می‌پردازد، در ادبیات اکثر کشورها از جمله ادبیّات عربی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. مارون عبود به‌عنوان یکی از اقلیم‌نویسان معروف در لبنان با اتکا بر حال و هوای بومی و جغرافیایی زادگاهش، ادبیّات اقلیمی را به مرتبه مهمی رساند. در این پژوهش با اتکا بر روش توصیفی تحلیلی، عناصر ادبیّات اقلیمی در ...

با افزایش تقاضای محصولات فتوگرامتری رقومی و سنجش از دور ، فضای ذخیره رایانه ای بزرگی جهت نگهداری حجم عظیمی از مجموعه داده های اخذ شده هوائی یا ماهواره ای مورد نیاز است. از آنجا که تصاویر رقومی دارای مقادیر زیادی داده های تکراری یا افزونگی اطلاعات هستند. فشرده سازی تصاویر، یک راه حل مناسب در خصوص ظرفیت ذخیره سازی های محدود محسوب می شود. لذا در این پایان نامه به فشرده سازی فراکتالی تصاویر و مقایس...

هویت بومی در ادبیات کلاسیک فارسی چندان مورد توجه قرار نگرفته و شاعران کهن به انعکاس محیط اقلیمی و بوم­زیست خود در شعرشان کمتر تمایل نشان داده­اند. اما نیما در راستای نوآوری­هایی که در جوانب مختلف شعر ایجاد نمود، بومی­گرایی را نیز وارد حیطه­ی شعر کرد و در این راه پیروانی نیز یافت در راس طرفداران این شیوه، منوچهر آتشی قرار دارد که آگاهانه، گرایش ویژه­ای به ارائه­ی نمادها، عناصر و تصاویر بومی و مح...