محدوده ماهور در 135 کیلومتری جنوب‌غرب نهبندان و در بخش مرکزی بلوک لوت واقع شده است. این محدوده شامل: سنگ‌های آتشفشانی و آذرآواری با سن ائوسن است که توده‌های نفوذی با ترکیب عمدتاً دیوریتی به صورت استوک و دایک در آن نفوذ کرده‌اند. بر اساس رده‌بندی شیمیایی، واحدهای نفوذی منطقه شامل: گابرو‌دیوریت، دیوریت، مونزودیوریت و تونالیت است. این گرانیتوئیدها کالک‌آلکالن پتاسیم بالا و با ماهیت متاآلومینوس‌ هست...

توده های گرانیتوئیدی نقده و پسوه در استان آذربایجان غربی در گستره ای به مختصات جغرافیایی ?28، ?45- ?16، ?45 خاوری و ?58، ?36-?45، ?36 شمالی قرار دارد. بر اساس تقسیم بندی های ساختاری ایران، توده های گرانیتوئیدی مورد بررسی در قسمت شمالی زون دگرگونی سنندج-سیرجان و غرب ایران مرکزی واقع شده اند. توده گرانیتوئیدی پسوه از نظر پتروگرافی متشکل از گابرو، مونزودیوریت، کوارتزمونزودیوریت، گرانودیوریت، مونزو...

توده های ولکانیکی منطقه کاسیان با روند شمال غربی-جنوب شرقی در پهنه خُرد شده زاگرس قرار دارند که در واقع محل برخورد دو ایالت زمین ساختی سنندج-سیرجان و زاگرس رورانده است. بر اساس بررسی های میکروسکوپی، سنگ های آتشفشانی بررسی شده در این منطقه شامل: آندزیت بازالت و آندزیت هستند. بافت های مشاهده شده در این سنگ ها شامل: بافت هیپوکریستالین پورفیریتیک، پورفیریتیک و هیالوپورفیریتیک است. پدیده ای که در منط...

کانسار مس کوه پنگ در 38 کیلومتری شمال شرق ساوه در بین رخساره های آتشفشانی ائوسن و اولیگومیوسن در بخش میانی پهنه فرورانش ارومیه-دختر قرار گرفته است. عمده واحدهای سنگی منطقه از گدازه های آندزیتی، آندزی-بازالتی، توف و لیتیک توفهای ریز دانه، گدازه های ریوداسیتی، برش های ولکانیکی ریولیتی و آگلومرا تشکیل شده است. سنگ های ولکانیکی ترکیب ساب آلکالن داشته و از لحاظ تکتونیکی در محدوده های کالک آلکالن و ک...

در شمال‌باختری ایران، جنوب - جنوب‌باختری شهرستان گرمی (استان اردبیل)، سنگ‌های آتشفشانی (آندزیت- آندزیت بازالتی) کرتاسه با روند شمال‏‌باختری– جنوب‌خاوری برون‌زد بزرگی دارند. این سنگ‏‌ها بیشتر بافت‏‌های پورفیری، هیالومیکرولیتی و گلومروپورفیری نشان می‌دهند. کانی فراوان در این سنگ‌ها پلاژیوکلاز است که به‌همراه آن، کانی‌های فرعی پیروکسن، آمفیبول قهوه‌ای و بیوتیت نیز دیده می‌شوند. ماگمای سازندة این س...

توده‏‌های آذرین درونیِ دگرگون‌شدة مافیک- حدواسط جنوب‏‌باختری سلماس در شمال‏‌باختری ایران و در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان هستند. این توده‏‌ها با ترکیب متاگابرو و متادیوریت در مجموعه‏‌ای از سنگ‏‌های آتشفشانی- رسوبی دگرگون‌شده منسوب به پرکامبرین نفوذ کرده‏‌اند. سن‏‌سنجی کانی زیرکن به روش U-Pb در دو نمونه از سنگ‏‌های متاگابرویی، سن‌های 5/2±7/548 و 0/7±1/553 میلیون سال پیش و در نمونه‌ای از سنگ متادیو...

سنگهای اتشفشانی به سن نسبی پلیوسن و جوانتر در 120 کیلو متری شمال غرب اصفهان برونزد دارند.و متعلق به نوار اتشفشانی ارومیه-دختر در پهنه ایران مرکزی می باشد.مطالعات پتروگرافی و ژئو شیمیایی نشان میدهد که جنس این سنگها ریوداسیت،داسیت و آندزیت و تراکی آندزیت است و متعلق به سری کالکوآلکالن می باشند.جهت تفسیر نهایی پتروژنر و محیط تکتونیکی این سنگها از ایزوتوپ های پرتو زاد SRوNd استفاده شده است بیشتر دا...

باتولیت گرانیتی تخت سیرجان با ترکیب گابرودیوریت تا آلکالی‌فلدسپار‌گرانیت با سن الیگومیوسن در عمق بین 5/5 تا 5/10 کیلومتر و حرارت‌های بین 750 تا 900 درجه سانتیگراد در جنوب پهنه ماگمایی ارومیه-دختر تفوذ نموده است. این شرایط تبلوری سنگ‌ها به وسیله ترکیب شیمیایی کانی‌های مناسب در نمودارهای توصیفی و ترمومترها و بارومترهای ارایه شده توسط پژوهشگران قبلی پیش‌بینی شده است. بلورهای آبدار بیوتیت و آمفیبول...

پی‌سنگ پرکامبرین ایران مرکزی در منطقه لاخ برقشی (جنوب‌باختر بردسکن، خراسان رضوی)، بیشتر متاپلیت، متابازیت و گنیس میلونیتی بوده و دچار هجوم توده گرانیتی لاخ برقشی به سن ادیاکاران-کامبرین شده است. متاپلیت‌ها بیشتر گارنت‌شیست بوده، دارای کانی‌های همایندِ گارنت + بیوتیت + مسکوویت + کوارتز + فلدسپار هستند. متابازیت‌ها شامل گارنت‌آمفیبولیت و گارنت- اپیدوت‌آمفیبولیت بوده، کانی‌های همایند آنها آمفیبول +...

مجموعه‌ای از دایک‌های اولیوین‌گابرو در شمال‌غرب ایران و در جنوب-جنوب‌غرب شهرستان گرمی (استان اردبیل) با روند شمالی-جنوبی در پهنه تالش برونزد دارد. کانی‌شناسی اصلی دایک‌های اولیوین‌گابرو شامل: بلور‌های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن (اوژیت) و اولیوین با کانی‌های فرعی بیوتیت، آمفیبول، آپاتیت، کانی‌های فلزی و زیرکن است. بافت بیشتر این سنگ‌ها پورفیری، گرانولار و افیتیک است و به لحاظ ژئوشیمیایی ماگمای مول...