چکیده ندارد.

عصر صدرالدین موسی صفوی(792ـ 735ه. ق)که مقارن ایام انقراض عصر ایلخانی و شروع دوره فترت بود، یکی از مهمترین ادوار تاریخ خاندان صفوی در راستای حفظ و گسترش املاک و اموالشان با تکیه بر دستاویزهای مردم پسند، چون زاویه سازی وخانقاه داری بوده است. در این ایام، صدرالدین با هوشیاری و تلاش مضاعف، نه تنها در صدد گسترش املاک و اموال خاندان برآمد، بلکه با اتخاذ شیوه ها و تاکتیکهای خاص، نظیر ادعای سیادت،دستور...

یکی از خاندان‌های محتشم آذربایجان در دورۀ مغولی و ایلخانی «جماعت ملکان» تبریز است. افراد این خاندان در تبریز و نواحی آن حاکمیّت داشتند و در نزد خانان مغول، از جمله هولاکوخان (حک  651 – 663)،  مقرّب و معزّز بودند. چندی از شخصیتهای آن، همچون ملک محمود، امیرمجدالدین محمّد و ابوالمجد تبریزی، شاعر و عالم بودند  و اشعار و آثاری از آنها در دست است. اطلاعات مختصر و پراکنده‌ای از این خاندان در منابع ادبی و ...

هدف: در این پژوهش به معرفی خاندان بستانی پرداخته شده است. این خاندان در پیشبرد شکوفایی نهضت ادبی لبنان نقش به‌سزایی داشته‌اند. آنان هر یک به نوبه خود در راه احیای میراث فرهنگی، تمدن و اندیشه کهن عربی و نیز تربیت نسل نوپای لبنانی کوشیده‌اند. بستانی‌ها به عنوان سلسله جنبان ادبای معاصر همواره با تألیف، تدوین، ترجمه و تدریس، خدمات ارزنده‌ای به جهان عرب عرضه کرده‌اند. چندان که در دوره‌ای کمتر از صد ...

ظرفیت های زیست محیطی در زاگرس جنوبی، به تفاوت های بنیادینی در شیوه ها ی تولید جوامع دام پرور و کشاورز تمام وقت موجودیت بخشیده است. این تفاوت ها سبب تحول ساختار های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع مذکور در مسیرهایی متفاوت با یکدیگر شده است. حاصل این تفاوت ها به وجود آمدن دو بافت سکونت گاهی در زیست محیط و زمین سیماهایی مجزا از هم بوده که جوامعی را با راهبردهای اقتصادی متضاد اما مکمل همدیگر شکل دا...

چکیده : خاندان اردلان، حاکمیت کردستان اردلان، را که یکی از ایالت های مهم ایران بود ، را در قرن هفتم تا سیزدهم هجری قمری در اختیار داشتند .حکمرانی این خاندان در دوره صفویه ، با انتخاب شدن آنان از سوی حکومت مرکزی و تغییر مذهب کاملاٌ تثبیت گردید. والیان اردلان، همراه با سایر والیان مناطق دیگر در سلسله مراتب حکومتی بعد از پادشاه در بالاترین جایگاه قرار داشتند . با سقوط صفویه و تصرف مناطق غربی ...

پروژه حاضر ابتدا گلیم را توصیف کرده و با توجه به انتخاب گلیم قشقایی، انواع بافت، رنگ، طرح و نقش آن را ارزیابی کرده است و جایگاه گلیم را در تصویرسازی های ایران بررسی می کند. سپس به تحلیل آثار تصویرسازانی می پردازد که از گلیم در تصویرسازی هایشان استفاده کرده اند.