امروزه بیحسی نخاعی با لیدوکائین از روش های معمول در بیهوشی است. جهت افزایش مدت بی حسی از داروهای تنگ کننده عروق در بیحسی با لیدوکائین استفاده می گردد. به منظور پیدا کردن روشی بهتر جهت افزایش مدت بی حسی در این مطالعه از داروی سوفنتانیل (که یک اوپیوئید کوتاه اثر و ضد درد می باشد) به عنوان کمک به داروی لیدوکائین در بیحسی نخاعی استفاده نمودیم. مطالعه بر روی دو گروه 50 نفری از بیماران در محدوده سنی ...

سابقه و هدف: لیدوکائین از داروهای بی حس کننده موضعی متوسط الاثر است که به کرات در بی حسی اپی دورال مصرف می شود و خطر مسمومیت قلبی یا سیستم اعصاب مرکزی کم تری نسبت به بوپیواکائین دارد. این مطالعه طول مدت اثر مهار حسی و حرکتی لیدوکائین را با اضافه نمودن اپی نفرین، فنتانیل یا شبه دارو (سالین نرمال) در بی حسی اپی دورال با هم مقایسه نموده است.مواد و روش ها: در این مطالعه دو سو ناآگاه 60 بیمار iasa و...

مقدمه: اپی نفرین موجود در محلول های بی حسی موضعی باعث افزایش قند خون می شود. اضطراب نیز باعث افزایش قند خون می شود. طی این مطالعه، تغییرات قند خون در حین جراحی دندان عقل نهفته با استفاده از بی حسی موضعی با 2 کارپول (cc 6/3) لیدوکائین 2 درصد حاوی اپی نفرین بررسی شد. مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی تحلیلی و آینده نگر، 21 فرد سالم 17 تا 30 ساله که برای جراحی دندان عقل نهفته مندیبل به بخش جراحی ...

یکی از مشکلات بی حسی نخاعی عدم دستیابی به سطح بی دردی کافی جهت عمل جراحی می باشد برای رفع این مشکل در این مطالعه نحوه تأثیر مخدر سیستمیک بر بی حس کننده موضعی در بی حسی نخاعی روی 118 بیمار با وضعیت فیزیکی ii و asai تحت بررسی قرار گرفت. بیماران به 2 گروه تقسیم شدند که در گروه اول پس از بی حسی نخاعی با بوپیواکایین 5/0% و ثابت شدن سطح بی دردی (حدود 20 دقیقه پس از انجام بی حسی نخاعی)، 10 میکروگرم سو...

چکیده: مقدمه و هدف: بــــــی حسی اپیدورال برای اعمال جراحی بر روی اندامهای تحتانی و ناحیه شکم و بی دردی مامایی مناسب می باشد. از آنجایی که انجام بی حسی اپیدورال وقت گیر است و شروع اثر داروهای بی حسی تزریق شده در فضای اپیدورال با کندی (حدود 20 دقیقه) صورت می گیرد، زمان اشغال اتاق عمل افزایش یافته و وقت جراح و کارکنان اتاق عمل نیز تلف می شود، لذا این مطالعه به منظور تعیین تأثیر کتامین بر روی سطح...

زمینه و هدف: ترومای انگشت یکی از آسیب های شایع ارتوپدی می باشد که اغلب می توان به وسیله بی حسی موضعی آن را مورد بررسی و درمان قرار داد. روش مرسوم بی حسی موضعی همان بلوک انگشتی مرسوم است که اعصاب انگشت را در دو طرف بی حس می کند. دو روش دیگر که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد؛ یکی بلوک انگشت به طریق ترانس تکال (پولی) که نیاز به مقادیر کمتر لیدوکائین دارد و عوارض عصبی عروقی هم ندارد و دیگری بلوک زی...

مقدمه: داروهای هالوژنه مورد استفاده در بیهوشی عمومی در عمل جراحی سزارین، ممکن است باعث افزایش میزان از دست رفتن خون در حین عمل شوند. از طرفی در مطالعات عنوان شده است که تفاوت معنی داری از نظر میزان خون از دست رفته بین بیماران تحت بیهوشی عمومی و بی حسی ناحیه ای وجود ندارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو روش بیهوشی عمومی و موضعی بر تغییرات هموگلوبین پس از عمل جراحی سزارین انجام شد.  ...

مقدمه: استفاده از داروی دکسمدتومیدین وریدی در انسدادهای عصبی موضعی و یا نورواگزیال جهت ایجاد بی دردی و یا افزایش طول مدت انسدادهای حسی و حرکتی طی سالیان اخیر رواج یافته است. مطالعات اندکی به بررسی عوارض تجویز موضعی این دارو پرداخته اند. مطالعه حاضر باهدف بررسی اثرات تجویز دکسمدتومیدین موضعی بر میزان مصرف پروپوفول حین انجام لوله گذاری تراشه به حالت بیدار طراحی و انجام گرفته است. مواد و روش ها: ا...

چکیده ندارد.

مقدمه: بی حسی نخاعی به دلیل عوارض کمتر، روش ارجح بیهوشی در سزارین است. افزودن داروهای مخدر به داروهای بی حسی نخاعی، باعث بهبود کیفیت و افزایش مدت بی دردی می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دوز متداول بوپی واکائین با دوز کم بوپی واکائین به علاوه فنتانیل در بی حسی اسپاینال، بر آپگار نوزاد و زمان برگشت بلوک حسی در سزارین انتخابی و بررسی توانایی استفاده از دوز کم مارکائین و خطرات و فواید آن انجام شد...