نتایج جستجو برای: دری
تعداد نتایج: 316 فیلتر نتایج به سال:
تفسیر شنقشی یکی از کهن ترین آثار منثور فارسی دری است. این کتاب با زبانی که ویژگی های فارسی دری دوره ی نخست و فارسی میانه را باهم داراست، از نظر زبانی از ارزشمندترین متون نخستین دوره ی اسلامی به شمار می رود. واژه ها، افعال و ترکیبات به کاررفته در این اثر نشان می دهد که به احتمال بسیار در اواخر سده ی چهارم یا اوایل سده ی پنجم نگارش یافته است. تفسیر شنقشی ترجمه ای صرفا تحت اللفظی نیست، بلکه گاه ر...
تفاسیر کهن پارسی مجموعه نفیسی از واژگان – گاه فراموش شده – پارسی و یادگارهای ارزشمندی از زبان دری هستند. توجه به این گنجینه های گرانبها برای آشنایی ما با پیشینه زبان پارسی اهمیتی به سزا دارد.((تفسیر ینابیع العلوم)) از یوسف بن عبدالله اند خودی یکی از متون با ارزشی است که اگر چه تنها بخش هایی از آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران و بخش اندک دیگری در کتابخانه مرحوم آی? الله مرعشی نجفی – بصورت میک...
Currently, there is little information on the high mountain species' response to the climate change in Iran, and it seems that these species are significantly affected by the climate change. In the current research, the spatial vulnerability of Caspian snowcock (Tetraogallus caspius) to the climate change in Chaharmahal and Bakhtiari province was predicted using the ensemble modelling approach...
ریشه ایرانی باستانِ واژه wāxš، wak- به معنای «سخنگفتن» و ریشه اوستایی آن vak-، دربردارنده معنای «گفتن» است و vāxš در یسنا، 17: 44 به معنای «سخن» در حالت فاعلی مفرد مؤنّث به کار رفته است؛ امّا در دوره میانه، این واژه در معنای «روح/نفس» بروز یافته و لغتنویسان این معنا از واژه را مطرح کردهاند. میتوان از این واژه به «نفس سخنگو» تعبیر کرد. در متونِ پهلوی زردشتی نیز واژه waxšūr (پیامبر) را ...
بشر برای انتقال و اخذ پیام و ایجاد ارتباط با همنوعان خود از وسیله ای به نام زبان استفاده کرده است. زبان مهمترین وسیله و ابزار ارتباط به شمار میآید و زبان به عنوان نهاد اجتماعی است. بدین معنی که افراد یک اجتماع به منظور آگاهی از مقاصد و نیات یکدیگر و برقراری ارتباط با همدیگر عناصر آن را برقرار کردهاند، به عبارت دیگر نقش و وظیفهی آن در همهی اجتماع یکسان است، شکل آن الزاماً در همهی جوامع ی...
تماس زبانی یکی از عوامل مهم تغییر در زبان ها است. در تماس زبانی، دو یا چند زبان در مجاورت یکدیگر قرار می گیرند و با توجه به عوامل اجتماعی- زبانی بر هم اثر می گذارند. زبان فارسـی و دیگر زبان های ایرانی از همان آغاز گسترش در فلات ایران با زبان های غیر ایرانیِ بومی این سرزمین پهناور و نیز زبانهای اقوام مجاور در تماس بوده اند. زبان های سامی و در بین آن ها زبان عربی، از زمان ورود اسلام به ای...
در بخشهای کوهستانی و کویری کاشان، گویشهای نسبتاً زیادی رواج دارد. همۀ این گویشها بنابر تقسیمبندی زبانشناسان، جزء گویشهای ناحیۀ مرکزی ایران به شمار میروند. گویشهای مرکزی کاشان مانند دیگر گویشهای زبان فارسی، بسیاری از ویژگیهای فارسی دری و پهلوی و حتی باستان را بهخوبی پاسداری کردهاند. هنوز در برخی از واژهها تلفظ دقیق «واومعدوله» به کار میرود. برخی واژهها واکۀ آغازی خود را حفظ کرده...
ترجمۀ تفسیر طبری، فراهم آمده در زمان سامانیان، قدیمیترین ترجمۀ فارسی قرآن و از قدیمیترین کتب نثر فارسی است. بررسی ویژگیهای نثر این کتاب که مطابق با نثر معیار آن روز و دور از حالت روایی و شاعرانه است، میتواند به خوبی بیانگر زبان نثر اوایل دورۀ فارسی دری باشد. در این مقاله ما به بررسی شش ویژگی افعال متعدّی، پیشوند در فعل، مجهول و انواع آن، صیغۀ دعایی، لازم یک شخصه و استعمال افعال متروک و مستعم...
شاهنامه، حماسه جاویدان و گرانسنگ فردوسی، در اقیانوس ادب فارسی، دریایی است عمیق و بیکران و آکنده از مرواریدهای درخشان فرهنگ ایرانی که کندوکاو درباره آنها از ابعاد مختلف ادبی، تاریخی، اجتماعی، اسطورهای، آیینی، زبانشناسی، و ... میتواند سالها آبشخور پژوهشگران زبان و ادب فارسی باشد. مقاله حاضر به بخش کوچکی از مختصات زبانی شاهنامه؛ یعنی ماضی نقلی و انواع آن اختصاص دارد. ابتدا پیشینه تحقیق به اجما...
گویش ابوزیدآبادی1 یکی از گویشهای ناحیۀ مرکزی ایران است. این گویش در بخش کویرات به مرکزیت شهر ابوزیدآباد رایج است. این شهر در سیکیلومتری جنوب شرقی کاشان واقع شده است. ابوزیدآبادی از نظر دستوری، نسبت به فارسی ویژگیهایی دارد که آن را از زبان فارسی کنونی متمایز میکند. در این مقاله، نویسنده میکوشد برخی از ویژگیهای آوایی و دستوری این گویش را توصیف و تحلیل کند. کاربرد تقریباً چهارده مصوت کوتاه و ...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید