محدوده مورد مطالعه واقع در شمال و شمال غرب نهاوند، در شمال غرب زون سنندج- سیرجان قرار دارد. بر اساس مطالعات پتروگرافی، مرمرهای این منطقه متحمل سه مرحله دگرشکلی (d1،d2،d3) شده اند. آثار اولین فاز دگرشکلی (d1) به علت شدت فاز دگرشکلی بعدی تا حد زیادی از بین رفته است و شواهد آن انکلوزیون های مرکز پوییکیلوبلاست های آلبیت می باشد که دارای روند متفاوتی نسبت به شیستوزیته اصلی ((s2 می باشند. دگرشکلی d2 ...

نهاوند در زیر زون کمپلکس تغییرشکل یافته نوار دگرگونی سنندج–سیرجان واقع شده است. شیست های بازیک جنوب و جنوب غرب نهاوند عمدتا از نوع آمفیبول- پیروکسن- کلریت شیست می باشند.کلینوپیروکسن های موجود در این سنگ ها از لحاظ ترکیب شیمیایی در محدوده پیروکسن های سدیک، سدیک- کلسیک قرار گرفته و اکثراً از نوع دیوپسید، ژادئیت، هدنبرژیت، آکمیتومنیزیم چرماک هستند. براساس نتایج تجزیه الکترون مایکروپروب کلینوپیروکسن...

چکیده منطقه مورد مطالعه بخشی از زون سنندج-سیرجان می باشد که در شمال و شمال غربی شهرستان نهاوند قرار دارد. سنگ های دگرگونی منطقه به دو گروه اصلی فلدسپات - کوارتز شیست و مرمر تقسیم می شوند. سه دسته دگرشکلی pre d1، d1 و d2، فابریک های منطقه را بوجود آورده اند. دگرشکلیpre d1 ، با دگرگونی m1 مطابقت دارد و دگرشکلی d1 دگرشکلی اصلی در منطقه است و با دگرگونی m2 هم خوانی دارد. دگرشکلی d3 به صورت ریزچین ...

گرانیتویید های اچستان در حدود 60 کیلومتری جنوب محلات در استان مرکزی و در پهنه سنندج- سیرجان واقع شده اند. بر اساس بررسی های پتروگرافی گرانیتوییدهای مزبور از نوع آلکالی فلدسپار گرانیت، گرانیت (سینوگرانیت و مونزوگرانیت) و گرانودیوریت هستند. کانی های تشکیل دهنده این سنگ ها شامل فلدسپار های آلکالن از نوع ارتوکلاز و میکروکلین، پلاژیوکلاز از نوع آلبیت و الیگوکلاز، کوارتز، مسکوویت، بیوتیت، تورمالین، ز...

توده گرانیتوئیدی بروجرد با طیف سنگ شناسی کوارتزدیوریت، گرانودیوریت و مونزوگرانیت همراه با دایک های اسیدی در درون فیلیت های همدان نفوذ کرده و هاله دگرگونی را سبب شده است. بررسی شیمی کانی ها در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که بیوتیت دارای ترکیب متنوعی بوده، ماگمای سازنده آن ها طیفی از ساب آلکالن تا کالک آلکالن است. آمفیبول ها در گروه کلسیک و در زیرگروه منیزیوهورنبلند قرار می گیرند و شاهدی برای ن...

منطقه مورد مطالعه در حوالی روستای آرتیمان واقع می باشد که بخشی از مجموعه پلوتونیک الوند بوده و در جنوب آن قرار دارد. این مجموعه بخشی از زون سنندج- سیرجان بوده و از انواع گرانیتوئیدها، سنگ های مافیک و حدواسط تشکیل شده است. واحدهای مافیک و حدواسط بیشتر در بخش های جنوبی منطقه و همچنین به صورت توده های نا برجا که توسط گرانیتوئیدها قطع شده اند، برون زد دارند و شامل الیوین گابرو، الیوین نوریت، گابرو،...

منطقه شرق نهاوند از لحاظ تقسیم بندی تکتونیکی، بخشی از پهنه سنندج-سیرجان محسوب می شود. بر اساس مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمی،‎ این سنگ ها طیفی از بازالت، آندزیت-بازالت، آندزیت، تراکی آندزیت و داسیت را نشان می دهند. بافت های غالب مشاهده شده در این مجموعه سنگی شامل: پورفیری، گلومروپورفیری، میکرولیتیک حفره دار، هیالومیکرولیتی و شانه ای است. از ویژگی های بارز در این منطقه وجود پهنه های بسیار وسیع دگرس...

منطقه مورد مطالعه در غرب ایران ، استان همدان واقع شده است. قدیمی ترین سنگهای رسوبی منطقه شامل سنگهای آهکی با میان لایه هایی از ماسه سنگ و سنگ آهک تخریبی است که براساس شواهد فسیل شناسی به کربونیفر-پرمین نسبت داده شده اند. دوران مزوزوئیک در این منطقه بصورت رخنمون های گسترده ای از قطعات آتشفشانی ، آتشفشانی و نیمه آتشفشانی از سایر دورانها متمایز است.منطقه نهاوند بخشی از زون سنندج-سیرجان است که تراس...

محدوده مورد مطالعه بخشی از زون سنندج-سیرجان می باشد که در جنوب و جنوب غرب شهرستان نهاوند واقع شده است. سنگ های دگرگونی منطقه به طور کلی شامل دو مجموعه شیست های بازیک و مرمر می باشند. با توجه به ترکیب کانی شناسی، شیست های بازیک از نوع پیروکسن-آمفیبول-کلریت شیست و مرمرها از نوع ترمولیت مرمر می باشند. سنگ های دگرگونی منطقه نهاوند دچار سه مرحله دگرشکلی (pre d1, d1, d2) و دو مرحله دگرگونی (m1, m2) گ...

توده گرانیتوئیدی درّه باغ واقع در شمال غرب الیگودرز، به سن ژوراسیک میانی (178 میلیون سال) با ترکیب بیشتر گرانودیوریتی در درون سنگ های متاپلیتی پهنه سنندج-سیرجان جای گرفته است. سازوکار جایگیری این توده برای اولین بار با روش ناهمگنی (انیزوتروپی) پذیرفتاری مغناطیسی (ams) بررسی شده است. بر اساس بررسی‎های انجام شده، مقادیر میانگین پذیرفتاری مغناطیسی (km) بر حسب µsi در واحدهای سنگی مختلف سازنده آن عبا...