زمینه و هدف: مانومتری مری با قدرت تفکیک بالا جدیدترین روش تشخیصی بررسی اختلالات حرکتی مری است که می تواند مبتلایان به بیماری آشالازی را از اختلالات حرکتی غیرآشالازی مری تفکیک نماید. این مطالعه با هدف بررسی علایم بالینی مبتلایان به اختلالات حرکتی غیرآشالازی مری و مقایسه آن با بیماران آشالازی انجام گردید. روش بررسی: مطالعه به صورت مقطعی و آینده نگر در 963 بیمار که با علایم گوارشی فوقانی (دیسفاژی،...

مقدمه: آشالازی اختلال عصبی اسفنکتر تحتانی مری است که سبب عدم پریستا لس یسم در مری و بازشدن کامل این اسفنکتر می ‌ شود. روش ‌ه ای معمول برای درمان آشالازی شامل: درمان دارویی: تزریق بوتولیسم ، دیلاتاسیون با بالن و جراحی که می ‌ باشد. در بزرگسالان دیلاتاسیون با بالن به عنوان اولین قدم درمانی به خوبی شناخته شده است . در کودکان نیز مطالعات متعدد ولی محدودتری صورت گرفته که اثربخشی آن را نشان می ‌د هد ...

71 بیمار با آشالازی اولیه مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران از 2 تا 92 سال سن داشتند. دیسفاژی به جامدات علت اصلی مراجعه بوده است (صد در صد موارد). مهمترین یافته مانومتری، عدم وجود امواج طبیعی و عدم وجود امواج همزمان با دامنه کوتاه بوده است (صد درصد موارد). گروه آشالازی vigorous از نظر کاهش وزن (p=0.001)، مدت زمان دیسفاژی (p=0.012) و فشار (les (p=0.01 با گروه کلاسیک از نظر آماری اختلاف معنی داری د...

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

0

مقدمه: آشالازی اختلال عصبی اسفنکتر تحتانی مری است که سبب عدم پریستا لس یسم در مری و بازشدن کامل این اسفنکتر می شود. روش ه ای معمول برای درمان آشالازی شامل: درمان دارویی: تزریق بوتولیسم ، دیلاتاسیون با بالن و جراحی که می باشد. در بزرگسالان دیلاتاسیون با بالن به عنوان اولین قدم درمانی به خوبی شناخته شده است . در کودکان نیز مطالعات متعدد ولی محدودتری صورت گرفته که اثربخشی آن را نشان می د هد و بسیا...

چکیده سابقه و هدف: آشالازی اسفنکتر داخلی مقعد یکی از علل یبوست مقاوم به درمان در کودکان است. این بیماران با میومکتومی اسفنکتر داخلی مقعد درمان شده که به علت ایجاد آسیب دائم در اسفنکتر منجر به عوارضی مثل بی اختیاری دفعی دائمی می شود. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تزریق داخل اسفنکتری توکسین بوتولینوم در درمان این بیماران است. مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی قبل و بعد، در 20 بیمار (با متوسط سن ...

سندرم آلگرو (allgrove syndrome) ،سندرم تریپل آ یا نقص فامیلی گلوکوکورتیکوئید یک نقص ژنتیکی نادر با توارث اتوزوم مغلوب است و اولین بار درسال1978 توسط الگرو و همکارانش گزارش گردید. سندرم آلگرو با فقدان اشک (آلاکریما )، نقص ایزوله گلوکوکورتیکوئید و آشالازی قسمت تحتانی مری شناسایی می شود. یافته های عصبی و پوستی نیز درتعدادی از بیماران دیده می شود. افزایش رنگدانه پوستی و فقدان اشک از یافته های کلیدی...