جیکور- وهی قریة صغیرة فی محافظة البصرة- لم­تکن مسقط رأس «السّیّاب» فحسب، بل هی نهر یروی بستان شعره، ویسقی أشجار قصائده، فهی دم الحیاة الّذی یغذّی غرسة الأمل النّابتة فی أعماق روح البشریة المدسوسة تحت أقدام ظلم الجبابرة وقساوتهم، الّذین تمثّلهم المدینة الّتی سیطرت ظلال موتها علی حیاة المدنیین، خاصّةالغرباء المهاجرین–حسب رأی «بدر»- هذه القریة هی کوکب سعد، یحلم الشّاعر جواداً أشهب لیطیر إلیه؛ یراها نجماً یضیئ...

«جیکور» -روستایی کوچک در استان بصره -  نه فقط زادگاه «سیّاب»، بلکه رودی است که بوستان شعر او را سیراب می­سازد و خون زندگی که نهال نورسته آرزو را در ژرفای روح بشریت تغذیه می­کند  ونهالی که سنگدلی ستمگران آن را پایمال کرده است؛ ستمگرانی که شهر - از نگاه «بدر» - به نمایندگی از آنان سایه مرگش را بر زندگی شهروندان، بویژه مهاجران ناآشنا افکنده است. با دقت در دیوان «بدر ش...

«جیکور» -روستایی کوچک در استان بصره -  نه فقط زادگاه «سیّاب»، بلکه رودی است که بوستان شعر او را سیراب می­سازد و خون زندگی که نهال نورسته آرزو را در ژرفای روح بشریت تغذیه می­کند  ونهالی که سنگدلی ستمگران آن را پایمال کرده است؛ ستمگرانی که شهر - از نگاه «بدر» - به نمایندگی از آنان سایه مرگش را بر زندگی شهروندان، بویژه مهاجران ناآشنا افکنده است. با دقت در دیوان «بدر شاکر سیّاب» و بررسی مراحل چهارگان...

سیاب از جمله شاعران معاصری است که به­منظور رهایی ساختار شعر از بند کهنه­گرایی و جمود، از نمادهای شخصی در آثار شعری خود استفاده می­کند. البته در ادبیات  کهن عربی، نمادهایی مانند ماه، شمشیر، هلال، صلیب و غیره به کار می­رفته است؛ اما سیّاب با توجه به نیازهای شاعرانه­اش در روزگار معاصر، نمادهایی شخصی همچون مرگ و رستاخیز، جیکور، بُوَیب و باران و وفیقه را آفریده است. نقاب نیز سازکار رمزگرایانه­ی دیگری ا...

سیاب از جمله شاعران معاصری است که به­منظور رهایی ساختار شعر از بند کهنه­گرایی و جمود، از نمادهای شخصی در آثار شعری خود استفاده می­کند. البته در ادبیات  کهن عربی، نمادهایی مانند ماه، شمشیر، هلال، صلیب و غیره به کار می­رفته است؛ اما سیّاب با توجه به نیازهای شاعرانه­اش در روزگار معاصر، نمادهایی شخصی همچون مرگ و رستاخیز، جیکور، بُوَیب و باران و وفیقه را آفریده است. <stro...