alpheus lobidens مثل دیگر گونه هایی که تک همسری اجتماعی دارند، بصورت جفت نر- ماده در زیر صخره ها زندگی می کنند. محافظت از جفت ( تشخیص مرحله پذیرندگی ماده ها) و دفاع از قلمرو را که منجر به ایجاد رفتار تک همسری اجتماعی در آنها می شود، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که نر ها مرحله پذیرندگی ماده را تشخیص ندادند. دیگر آزمایشات نشان دادند که نر ها و ماده ها در ساخت نقب به یک انداز...

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

از مرگ خسرو پرویز در فوریۀ 628 میلادی تا تاج گذاری یزدگرد سوم در ژوئن 623 میلادی بیش از ده پادشاه به تخت لرزان شهریاری ساسانیان نشانده شدند، که هنوز تبارنامه و مدّت شهریاری، و حتی چگونگی پی هم آیی پاره ای از آنها، که البته همگی پادشاهانِ دست نشاندۀ بزرگان و شاه گزینان نیرومند ایرانی بودند، چندان شناخته شده و روشن نیست. نمونۀ آشکار چنین ناشناختگی تاریخی، در پیوند با دورۀ شهریاری گُشنَسب ده/ پیروز گُش...

ریسک سیستماتیک، نشان دهنده ریسک تحمیلی از سوی بازار است و به ریسک غیر قابل اجتناب معروف است. از طرفی محافظه کاری به تائید پذیری نامتقارن برای شناسایی زیان اقتصادی در مقابل سود اقتصادی اشاره می کند، که در نتیجه آن سود حسابداری دوره جاری متشکل از زیان هایی است که به موقع تر از سود شناسایی می شوند (باسو1997، واتز 2003 ). این تحقیق در صدد است تا به این موضوع بپردازد که آیا ویژگی های حسابداری تحت تا...

ده نامه، گونه ای از ادبیات غنایی است که معمولاً در حالات عاشق و معشوق می باشـد . واغلب در آن غزلی اتی نیز از زبان عاشق و معشوق در لا به لای مثنوی می آید .اولین کسی که در میان مثنوی غزل گنجانده عی وقی در منظومه ورقه و گلشاه می باشد .ده نامه ها را می توان به سه دسته تقسیم کرد : نوع او ل ده نامه های بی نامه مانند ده نامـه فخرالدین عراقی، ده نامة همام تبریزی و ده نامة شرف  الدین رامی .نوع دوم د...

هدف این مقاله بررسی و تحلیل نوآوری های ابن نصوح شیرازی، شاعر قرن هشتم و نقش پیک ها در منظومه ی محبت نامه است. محبت نامه از منظومه هایی است که زیرمجموعه ی ده نامه ها قرار می گیرد. ده نامه؛ منظومه ای عاشقانه و روایی است در قالب تلفیقی غزل و مثنوی که بر اساس تبادل نامه میان عاشق و معشوق شکل می گیرد. الگوی اصلی اغلب ده نامه سرایان، ده نامه ی اوحدی مراغه ای است اما ابن نصوح در این عرصه ، دست به نوآو...

یکی از جنبه های پویا و پیشرفتة اندیشة مولوی، شهرگرایی اوست. شهر، پیشرفته ترین شکل زندگی اجتماعی انسان و بستر تکامل اندیشه و فرهنگ است. مفهوم فراخواندنِ به شهر، درواقع دعوت به تفکر در ساحتی گسترده تر است. مولوی زادة بلخ است که خود یکی از شهرهای بزرگ و باشکوه دنیای قدیم به شمار می رود. او افزون بر بلخ، در بلندآوازه ترین مراکز پویا و زندة فکر و فرهنگ زمانه دم زده و شهرهایی چون بغداد، نیشابور، حلب و...