چکیده زمینه و هدف: در این مطالعه، بهبودی عملکردی ناشی از (-)- دپرنیل در مدل ضایعه نخاعی کنتوزیون در رت ماده بررسی شد. روش بررسی: تعداد 18 رت ماده سالم نژاد sprague dawley وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی و مساوی (6n=) به گروههای کنترل، شم و (-)- دپرنیل تقسیم شدند. همه حیوانات در سطح مهره t13 لامینکتومی شدند. در گروههای کنترل و (-)- دپرنیل، ضایعه کنتوزیون بر اساس تکنیکweight dropping ایجاد گردی...

چکیده زمینه و هدف: در این مطالعه، بهبودی عملکردی ناشی از (-)- دپرنیل در مدل ضایعه نخاعی کنتوزیون در رت ماده بررسی شد. روش بررسی: تعداد 18 رت ماده سالم نژاد Sprague Dawley وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی و مساوی (6n=) به گروههای کنترل، شم و (-)- دپرنیل تقسیم شدند. همه حیوانات در سطح مهره T13 لامینکتومی شدند. در گروههای کنترل و (-)- دپرنیل، ضایعه کنتوزیون بر اساس تکنیکweight dropping ایج...

مقایسه ی بیان نیمه کمّی ژن های نورون های دوپامینرژیک در سلول بنیادی مزانشیمی القاء شده با دپرنیل ودی متیل سولفوکساید به وسیله ی: فاطمه طاهری هدف: هدف ما در این تحقیق مقایسه ی بیان ژن های دوپامینرژیک شامل shh, ptch. th, nurr1 در سلول-های بنیادی مزانشیمی تحت القاء دپرنیل و دی متیل سولفوکساید می باشد. مواد و روش ها: سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان از فمور و تیبیا موش صحرایی جدا و در محیط me...

مقدمه و هدف: هدف از این تحقیق، ارزیابی تأثیرات داروی دپرنیل در حفظ یا نگهداری سلول های عصبی حرکتی و تأثیر دارو در واکنش گلیوز است.   مواد و روش ها: در این تحقیق از موش صحرایی نژاد اسپراگ رالی به وزن 300-250 گرم از انستیتو رازی حصارک کرج استفاده شد. در این بررسی به تأثیر داروی دپرنیل mg/kg 5/2 در حفظ سلول های عصبی با بررسی مورفومتری و میزان تشکیل بافت عصبی پشتیبان پس از ضایعه مکانیکی نخاع به روش...

مقدمه و هدف: تجارب پیشین نشان داده که سلول های بنیادی رویانی (es) تحت شرایط آزمایشگاهی می توانند به نورون و گلیا تمایز یابند. اغلب پروتکل های القا بر اساس حضور نوعی ماده القاکننده، مانند رتینوئیک اسید (ra) هستند. دپرنیل، نوعی داروی ممانعت کننده آنزیم منوآمین اکسیداز bاست که برای درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو به روش های مختلف از سلول های عصبی محافظت کرده، ضمن القای ب...

سابقه و هدف : سلول­های استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و می­توانند به انواع رده­های سلولی از جمله سلول­های عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلول­های عصبی در محیط in vitro می­باشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلول­های استرومای...

زمینه و هدف : استفاده از القاگرهای شیمیایی برای تمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان بالغ (BMSCs) به سلول‌های عصبی مورد توجه محققین است و در ابتدا لازم است تا اثر سمیت القاگر شیمیایی بر سلول‌های تحت القاء بررسی گردد. بدیهی است افزایش درصد سلول‌های زنده پس از القاء می‌تواند بهترین معیار برای تعین مناسب‌ترین القاء کننده باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثرات القایی دپرنیل و دی‌متیل‌سولفوکسای...

سابقه و هدف : سلول­های استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و می­توانند به انواع رده­های سلولی از جمله سلول­های عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلول­های عصبی در محیط in vitro می­باشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلول­های استرومای...

هدف: بررسی اثرات ضد آپوپتوز دپرنیل در اعصاب حسی ریشه های پشتی نخاع. حیوانات: موش رت سفید نژاد Sprague – Dawley‘ محل عمل: عصب سیاتیک و گانگلیون های ریشه های پنجم پشتی نخاع. روش: عصب سیاتیک موشهای صحرایی نوزاد (سه روزه) در ناحیه پشتی ران قطع گردیده و اثرات ضدآپوپتوزدپرنیل در مقادیر 1/000 ‘1‘ 10‘ 25و 50 میلیگرم در کیلوگرم در 5 گروه شش تایی از موشهای عمل شده با حیوانات گروه کنترل مورد مقایسه و ...

هدف: بررسی اثرات ضد آپوپتوز دپرنیل در اعصاب حسی ریشه های پشتی نخاع. حیوانات: موش رت سفید نژاد sprague – dawley‘ محل عمل: عصب سیاتیک و گانگلیون های ریشه های پنجم پشتی نخاع. روش: عصب سیاتیک موشهای صحرایی نوزاد (سه روزه) در ناحیه پشتی ران قطع گردیده و اثرات ضدآپوپتوزدپرنیل در مقادیر 1/000 ‘1‘ 10‘ 25و 50 میلیگرم در کیلوگرم در 5 گروه شش تایی از موشهای عمل شده با حیوانات گروه کنترل مورد مقایسه و ...