تبیین پیشینه، عوامل و راهکارهاى مبارزه و کاهش دین گریزى از نگاه قرآن است. نویسنده، دین را از نگاه قرآن، مجموعه‌اى از باورها و رفتارها با محوریت یک موجود برتر تعریف کرده و پس از اشاره به بیشینه دین گریزى، عوامل دین گریزى را مانند: محیط، دوستان و مربیان، فشار و خشونت، ناکار آمد دیدن دین، شک و تردید، ناسازگارى با عقل، ناسازگارى با علم، فقر، روان پریشى، سخنگویان دین، خواسته‌هاى نفسانى، تهاجم دینى و...

 بررسى مسأله وحیانى یا غیروحیانى بودن الفاظ قرآن و پیامدهاى هر نظریه است. وحیانى بودن الفاظ قرآن به چند گونه قابل تفسیر است. نویسنده پس از طرح تاریخچه بحث وحیانى بودن الفاظ قرآن و مقایسه آن با بحث مشابه آن در مسیحیت و تفاوتهاى آن دو، در آغاز به پیامدهاى بشرى بودن الفاظ قرآن اشاره مى‌کند و از عناوینى چون: قداست‌زدایى از الفاظ، نفى اعجاز بیانى، متن گریزى یا نفى مرجعیت قرآن در فهم دین و کثرت‌گرایى...

در باب عقل و دین و اینکه آیا میان آنها نزاع و تضادّی هست یا خیر، سخن بسیار گفته شده؛ به ویژه در غرب و از دوره رنسانس تاکنون ادّعا شده که میان این دو نزاع هست و این درگیری با شکست تدیّن به انجام رسیده و دیگر دوره عقلانیت آغاز شده است. در این مقاله، نویسنده کوشیده تا اثبات کند که اساساً میان عقل و دین، اگر هر دو حقیقی باشند، نه تنها نزاعی نیست بلکه وفاق کامل برقرار است؛ لکن اگر یکی یا هر دوی آنها غیر...

تبیین پیشینه، عوامل و راهکارهای مبارزه و کاهش دین گریزی از نگاه قرآن است. نویسنده، دین را از نگاه قرآن، مجموعه ای از باورها و رفتارها با محوریت یک موجود برتر تعریف کرده و پس از اشاره به بیشینه دین گریزی، عوامل دین گریزی را مانند: محیط، دوستان و مربیان، فشار و خشونت، ناکار آمد دیدن دین، شک و تردید، ناسازگاری با عقل، ناسازگاری با علم، فقر، روان پریشی، سخنگویان دین، خواسته های نفسانی، تهاجم دینی و...

اساساً در منابع تربیت دینى نباید اولویت را به پیگیرى شیوه هاى جزیى داد، بلکه نیل به اصول و قواعد جامع که دربرگیرنده چارچوب تربیتى از منظر دین است، یگانه انتظار صحیح و مناسبى است که در مواجهه با این منابع باید مدّنظر قرار گیرد. سلوک و گفتار امام على(ع) به عنوان نمونه اى غنى از منابع مزبور با این رویکرد مورد توجه قرار گرفته است. برخى از این اصول عبارتند از: آخرت گرایى ـ دنیاگریزى، عمل گرایى ـ آرزوگ...

در این مقاله نحوه روابط میان ادیان و چگونگى و محورهاى عمده گفت‌وگو میان آنها از نگاه قرآن مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. نویسنده، نخست، از استناد به علم، تلاش براى درک نقطه‌هاى اشتراک، حق‌گرایى، خشونت گریزى و آزاد اندیشى به عنوان پیش شرطهاى گفت‌وگو یاد کرده و در این راستا فهرستى از مشترکات چهار آیین یهود، مسیحیت، مجوس، صابئین به عنوان ادیان یاد شده در قرآن ارائه مى‌کند. در ادامه از سه نوع راب...