زمان به عنوان یک مفهوم ذهنی معمولاً در زبان که وسیله ای برای بیان افکار و مفاهیم ذهنی است نمود می یابد. در اغلب زبان ها ابزار بیان زمان، زمان دستوری و قیدهای زمان می باشند. اما واقعیت اینست که سخنگویان زبان برای بیان زمان مورد نظر خود یا درک زمان مورد نظر گوینده بیشتر به بافت زبانی و موقعیتی متکی هستند تا ابزارهای دستوری و واژگانی. یاشالت (2005) این واقعیت را در چارچوب نظریه معناشناسی پیش فرض ای...

پژوهش های متعددی در مورد پیشرفت تحصیلی صورت گرفته است اما هنوز بسیاری از زوایای این امر مهم ناشناخته باقی مانده و کشور ما با وجود سرمایه گذاری ها و صرف هزینه های کلان هنوز موفقیت های لازم در این زمینه را کسب نکرده است. این پژوهش درصدد است تا زاویه ای دیگر از این پدیده را روشن کند و مسئولین آموزشی را برای رسیدن به اهدافشان یاری نماید.امروزه این نکته درزمینه تربیت مسلم است که متناسب بودن برنامه ه...

«مرمت شهری» را به دور از جزییات متعدد تاریخی و نظریه ای، می توان به سه دوره و روایت اصلی تقسیم کرد. این سه دوره که به ترتیب «بازسازی»، «نوسازی»، و «معاصرسازی» نامیده شده اند، هریک به سهم خود، عامل حفظ و انتقال تلفیقی از کالبد و محتوای شهر بوده، و به ترتیبی، «قص? شهر» را از زمانه ای به زمان? دیگر رسانده اند. اگر از منظری تاریخی به مجموع دگرگونی ها و تحولاتی که بر سر شهر رفته است، نگاه شود، دوره ...

این مقاله به بررسی حرکات استعاری دستان در حین به کار بردن قیدهای مختلف زمان توسط فارسی زبانان، بهمنظور ارائه طرحی برای مفهوم زمان، می پردازد. پس از تصویربرداری از 22 آزمودنی، در حین پاسخ گویی به سؤالات مبهم پرسش نامه ای شامل 10 سؤال که آزمودنی را ملزم به کار بردن قیدهای مختلف زمان می نمود، و تحلیل داده های تصویری حاصل، پیکره ای شامل 299 حرکت بهدست آمد. داده های این پیکره 8 نوع حرکت متفاوت را جه...